Rozstrzygnięcie w tym zakresie zawiera interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17.5.2018 r. (0113-KDIPT3.4011.140.2018.3.PP).

W omawianej sprawie wójt gminy w ramach zadań własnych gminy powołał komisję rozwiązywania problemów alkoholowych. Członkowie komisji otrzymują wynagrodzenie za udział w posiedzeniu komisji ustalane corocznie przez radę gminy, które w tym przypadku wynosi 200 zł dla przewodniczącego komisji oraz 50 zł dla każdego członka. Z członkami komisji nie zawarto żadnych umów cywilnoprawnych, ponieważ podstawą ich działania jest uchwała rady gminy (w ramach gminnego programu profilaktyki rozwiązywania problemów alkoholowych) oraz powołanie na podstawie zarządzenia wójta gminy.

Pojawił się problem w jaki sposób opodatkować to wynagrodzenie. Dyrektor KIS stwierdził w tym przypadku, że wynagrodzenie członków komisji należy zaliczyć do działalności wykonywanej osobiście. Należą do niej m.in. przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej (art. 13 pkt 6 ustawy z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 200 ze zm.; dalej: PDOFizU).

Przychody z tego tytułu można opodatkować na dwa sposoby. Po pierwsze, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a PDOFizU, podatek dochodowy w formie ryczałtu w wysokości 18% przychodu (niepomniejszonego o koszty uzyskania przychodów) potrąca się od przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 i 4-8 PDOFizU, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł .

W tym przypadku z członkami komisji nie zawarto żadnych umów cywilnoprawnych w związku z udziałem w posiedzeniach komisji. Osoby te powołano na podstawie zarządzenia wójta gminy i przysługuje im wynagrodzenie za udział w posiedzeniach na podstawie gminnego programu profilaktyki rozwiązywania problemów alkoholowych. Oznacza to, że nie znajdzie tu zastosowania ryczałt w wysokości 18% należności.

Pozostaje więc druga możliwość opodatkowania, czyli potrącenie zaliczki na podatek, którą gmina powinna zastosować w tym przypadku. Podmioty (m.in. osoby prawne), które dokonują świadczeń z tytułu wspomnianej wyżej działalności osobom objętym nieograniczonym obowiązkiem podatkowym, mają obowiązek jako płatnicy pobierać zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 PDOFizU (w tym przypadku wynoszą one 20% przychodu), najniższą stawkę podatkową określoną w skali podatkowej, czyli 18% (art. 41 ust. 1 PDOFizU). Jeżeli wystąpi taki obowiązek, płatnicy potrącają też składki na ubezpieczenia społeczne. Gmina powinna też sporządzić imienną informację PIT-11 (art. 42 ust. 2 pkt 1 PDOFizU).