W kontekście podanej problematyki przytoczyć warto w pierwszej kolejności art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a SamGminU, z którego wynika, że do wyłącznej właściwości rady gminy należy: podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych gminy, przekraczających zakres zwykłego zarządu, dotyczących: zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony, o ile ustawy szczególne nie stanowią inaczej. Uchwała rady gminy jest wymagana również w przypadku, gdy po umowie zawartej na czas oznaczony do 3 lat strony zawierają kolejne umowy, których przedmiotem jest ta sama nieruchomość. Do czasu określenia zasad wójt może dokonywać tych czynności wyłącznie za zgodą rady gminy.
Jednocześnie na uwagę zasługują niektóre regulacja GospNierU, w tym art. 34 ust. 1 pkt 3, ust. 6, 6a, art. 37 ust. 2 pkt 1, art. 68 ust. 1 pkt 7. Wspomniane regulacje upoważniają organ stanowiący JST (np. radę gminy) do przyznania w drodze uchwały np. pierwszeństwa w nabywaniu lokali mieszkalnych (budynków mieszkalnych lub użytkowych) ich najemcom lub dzierżawcom, do udzielenia bonifikaty od ceny sprzedaży takich lokali.
W kontekście poruszonego zagadnienia warto odnotować stanowisko wyrażone w rozstrzygnięciu nadzorczym Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z 25.5.2022 r. (Nr 78/2022; opubl. 26.5.2022 r.), w którym organ nadzoru zakwestionował m.in. następujący zapis: „przeznaczony do sprzedaży lokal mieszkalny wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej umieszcza się w wykazie nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży niezwłocznie po ustaleniu jego wartości”.
Na kanwie ww. zapisu organ nadzoru odwołał się do art. 35 ust. 1 GospNierU, z którego m.in. wynika, że właściwy organ (wójt, burmistrz, prezydent miasta art. 4 pkt 9 GospNierU) sporządza i podaje do publicznej wiadomości wykaz nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży, do oddania w użytkowanie wieczyste, użytkowanie, najem lub dzierżawę. Ponadto, organ nadzoru zaakcentował, że w związku z powyższym zauważyć należy, że sporządzenie wykazu leży w kompetencji organu wykonawczego, a regulacje dotyczące sporządzenia wykazu nieruchomości oraz jego treści i publikacji uregulowane zostały w akcie rangi ustawowej (art. 35 GospNierU). W konsekwencji, zdaniem organu nadzoru, ww. zapisy wykraczają poza ustawowe upoważnienie dla rady gminy, zawarte w art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a SamGminU i jednocześnie stanowią niedozwolone wkroczenie w kompetencje organu wykonawczego.
Podsumowując, rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody jest prawnie uzasadnione. Rada gminy nie może w uchwale w ramach kompetencji określonych w SamGminU, czy w GospNierU, regulować kwestii proceduralnych związanych ze zbyciem nieruchomości samorządowej, w tym dotyczących wykazów nieruchomości do zbycia.
Źródło: http://edzienniki.bydgoszcz.uw.gov.pl.