Wsparcie dla pracodawców na pracę zdalną

W części zatytułowanej „godzenie życia rodzinnego i zawodowego” zaproponowano kilka rozwiązań mających na celu większą aktywizację, w tym budzące kontrowersje świadczenie dla młodych bezrobotnych rodziców poszukanych pracy. W art. 137 projektowanej ustawy wskazano, że Starosta może zawrzeć umowę, na podstawie której refunduje pracodawcy lub przedsiębiorcy przez okres do 6 miesięcy część kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne za skierowanych bezrobotnych opiekunów osoby niepełnosprawnej, zatrudnionych co najmniej w połowie wymiaru czasu pracy, w wysokości uprzednio uzgodnionej, nieprzekraczającej jednak kwoty ustalonej jako iloczyn liczby zatrudnionych w miesiącu w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy oraz kwoty połowy minimalnego wynagrodzenia za pracę, obowiązującej w ostatnim dniu zatrudnienia każdego rozliczanego miesiąca i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia.

Grant na pracę zdalną

W art. 138 projektowanej ustawy wskazano, co warto podkreślić komentowany grant, jest oparty na podstawie przepisów, które nie zostały nadal uchwalone o pracy zdalnej – według stanu na połowę października 2022 r. nadal nie wiadomo kiedy ta ustawa może wejść w życie. Projekt ustawy przewiduje, że Starosta może, na podstawie zawartej umowy, przyznać pracodawcy lub przedsiębiorcy środki Funduszu Pracy, zwane dalej „grantem”, na utworzenie stanowiska pracy zdalnej w rozumieniu art. 6718 KP dla skierowanego bezrobotnego rodzica powracającego na rynek pracy, posiadającego co najmniej jedno dziecko w wieku do 18 roku życia, lub bezrobotnego sprawującego opiekę nad osobą zależną. Grant przysługuje w kwocie określonej w umowie zawartej ze starostą, nie wyższej jednak niż 3-krotność minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w dniu zawarcia umowy, za każdego skierowanego bezrobotnego. W 2023 r. w pierwszej połowie będzie to maksymalnie kwota 10 470 zł a w drugiej połowie 2023 r. będzie to maksymalna kwota 10 800 zł. Obowiązkiem pracodawcy lub przedsiębiorcy będzie zatrudnianie skierowanego bezrobotnego przez okres 12 miesięcy w pełnym wymiarze czasu pracy lub przez okres 18 miesięcy w połowie wymiaru czasu pracy. Jeżeli pracodawca rozwiązałby stosunek pracy wcześniej, zobowiązany będzie do zwrotu grantu wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia otrzymania grantu, w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty. Zwrot grantu następuje:

W przypadku rozwiązania umowy o pracę przez skierowanego bezrobotnego, rozwiązania z nim umowy o pracę na podstawie art. 52 KP lub wygaśnięcia stosunku pracy skierowanego bezrobotnego przed upływem okresu 12 miesięcy, starosta kieruje na zwolnione stanowisko pracy innego bezrobotnego.

Dofinansowana praca zdalna dla małżonka/małżonki z dzieckiem

W art. 139 projektowanej ustawy wskazano, podobnie jak w poprzedniej sytuacji, że starosta może, na podstawie zawartej umowy, przyznać pracodawcy lub przedsiębiorcy środki Funduszu Pracy na utworzenie stanowiska pracy zdalnej w rozumieniu art. 67¹⁸ KP, jeśli zadeklarowane przez poszukującego pracy lub bezrobotnego kierowanego do pracy miejsce świadczenia pracy zdalnej oraz jego miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych znajdują się w terenie obszaru zagrożonego marginalizacją. Co ważne kryteria jakie przewiduje projekt ustawy, są dość mocno kontrowersyjne, biorąc pod uwagę fakt, że coraz więcej dzieci rodzi się w związkach pozamałżeńskich, a wiek kobiet rodzących pierwsze dziecko zbliża się średnio do 30. roku życia. Środki, będą mogły być przyznane pracodawcy lub przedsiębiorcy na utworzenie stanowiska pracy dla osoby:

– pozostaje w związku małżeńskim lub wychowuje co najmniej jedno własne lub przysposobione małoletnie dziecko, lub

– samotnie wychowują co najmniej jedno własne lub przysposobione małoletnie dziecko;

Środki, będą przysługiwały w kwocie określonej w umowie zawartej ze starostą, nie wyższej jednak niż 2-krotność minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w dniu zawarcia umowy, za każdego skierowanego bezrobotnego. W pierwszej połowie 2023 r. byłaby to maksymalna kwota 6980 zł a w drugiej połowie 2023 r. kwota maksymalna 7200 zł. Projekt przewiduje, że pracodawca lub przedsiębiorca są obowiązani, stosownie do zawartej umowy, do utrzymania zatrudnienia skierowanego bezrobotnego lub poszukującego pracy przez okres 12 miesięcy w pełnym wymiarze czasu pracy lub przez okres 18 miesięcy w połowie wymiaru czasu pracy.

Minister właściwy do spraw pracy określi w drodze rozporządzenia obszary zagrożone marginalizacją, mając na względzie w szczególności zmiany w liczbie ludności, prognozowaną liczbę ludności przez Główny Urząd Statystyczny, zmiany w liczbie bezrobotnych, zmiany liczby zarejestrowanych podmiotów gospodarczych.

Projekt ustawy trafił do konsultacji społecznych, w momencie, kiedy zostanie przyjęty przez Radę Ministrów i przekazany do Sejmu będzie można wskazać, kiedy komentowane zmiany będą mogły wejść w życie.