Uchwały kierunkowe muszą operować na pewnym stopniu ogólności, którego nie wolno przekraczać. W przeciwnym razie wykraczają poza dyspozycję art. 18 ust. 2 SamGminU, który jest podstawą do podejmowania takich uchwał przez rady gmin. Problem pojawił się w Krakowie, gdzie radni zobowiązali prezydenta do podjęcia „wszelkich możliwych koniecznych i prawnie dopuszczalnych działań, mających na celu wprowadzenie czasowego zakazu wjeżdżania do miasta Krakowa, przez teren Dzielnicy IV Prądnik Biały, samochodów ciężarowych o masie całkowitej większej, niż 12 ton”.

Taką uchwałę zakwestionował wojewoda małopolski i stwierdził jej nieważność. Organ nadzoru stwierdził, że treść uchwały wykracza poza zakres upoważnienia ustawowego i istotnie narusza obowiązujące przepisy prawa. Co wzbudziło niepokój wojewody? Jego zdaniem w kompetencjach rady miasta nie mieściło się wydawanie wiążących poleceń organowi wykonawczemu gminy co do sposobu załatwienia określonej sprawy, a czymś takim było polecenie wprowadzenia czasowego zakazu wjeżdżania do miasta ciężarówek. Wytyczne mają rekomendować określone działania, natomiast nie powinny przesądzać o ostatecznej ich treści. W uchwale z kolei, znalazły się jednoznaczne oczekiwania co do działań, jakie miałby podjąć prezydent. Nawet sformułowania „ustala się dla Prezydenta Miasta Krakowa kierunki działania…”. zawarte w uchwale nie zmieniają jej stanowczego brzmienia. To nie wszystko, bo wojewoda wytknął też, że rada miasta wkroczyła także w zakres uprawnień prezydenta miasta do zarządzania ruchem na drogach powiatowych.

Sprawa trafiła do WSA. Sąd przypomniał, że stanowienie o kierunkach działalności organu wykonawczego gminy nie obejmuje podejmowania przez radę gminy uchwał, w których wydaje ona polecenie jak dana sprawa ma zostać konkretnie załatwiona przez organ wykonawczy. Uchwała rady gminy w powyższym zakresie powinna mieć wyłącznie charakter programowy (intencyjny). Artykuł art. 18 ust. 2 pkt 2 nie pozwala organom stanowiącym na wkraczanie w zakres kompetencji należnych ustawowo wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta).
To wójt (tutaj prezydent miasta), na podstawie art. 30 ust. 2 pkt 2 określa sposoby wykonywania uchwał rady gminy. Mieści się w tym pojęciu, m.in.: wskazanie środków finansowych i rzeczowych koniecznych do wykonania uchwały, ustalenie harmonogramu jej realizacji, wyznaczenie osób odpowiedzialnych za wykonanie uchwały lub poszczególnych jej elementów itp. Jak z kolei, wskazał WSA „Analiza treści zakwestionowanej przez organ nadzoru uchwały nie pozostawia wątpliwości, że na Prezydenta Miasta Krakowa został nałożony konkretny obowiązek”.