Projektodawcy zauważają, że przez 5 lat funkcjonowania tej instytucji pojawiło się kilka zagadnień, które trzeba uregulować. Jednym z nich jest zdefiniowanie przypadków, w których WIA traci ważność. Obecnie jest tylko jedna taka sytuacja, gdy wydana informacja staje się niezgodna ze znowelizowanymi przepisami podatkowymi. W uzasadnieniu do projektu autorzy zauważają, że mogą się zmienić także inne przepisy, przez które WIA stanie się niezgodna z prawem, a w tej sprawie występuje luka w prawie. Dlatego ustawa proponuje możliwość zmiany WIA z urzędu lub na wniosek w ściśle określonych sytuacjach. Te przesłanki to:

1) zmiany przepisów wstępnych, uwag lub uwag dodatkowych do sekcji lub działów w Nomenklaturze Scalonej (CN);

2) przyjęcia przez Komisję Europejską środków, w celu określenia klasyfikacji taryfowej towarów;

3) utraty zgodności WIA z interpretacją Nomenklatury Scalonej (CN), wynikającą z:

  • not wyjaśniających, o których mowa w art. 9 ust. 1 lit. a tiret drugie rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z 23.7.1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, ze zm.),
  • orzecznictwa sądów lub wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej,
  • decyzji klasyfikacyjnych, opinii klasyfikacyjnych lub zmian not wyjaśniających do Nomenklatury Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i kodowania Towarów przyjętej przez organizację ustanowioną na mocy Konwencji o utworzeniu Rady Współpracy Celnej, sporządzonej w Brukseli 15.12.1950 r.

Nowelizacja przewiduje też rozszerzenie mocy obowiązującej WIA na podmiot, na rzecz którego została wydana. Obecnie podatnik, po otrzymaniu WIA, może jej nie stosować, jeśli rozstrzygnięcie uznaje za niekorzystne dla siebie. Po zmianie przepisów, bez względu na to, czy decyzja w sprawie WIA będzie korzystna, czy też nie, pod kątem, np. opodatkowania wyrobu akcyzowego akcyzą, podmiot, na rzecz którego wydana zostanie WIA, obowiązany będzie ją stosować w odniesieniu do tych wyrobów akcyzowych. W tym miejscu projektodawcy wprowadzają jednak istotne zastrzeżenie: dopiero decyzja WIA, które uzyska walor ostateczności, będzie wiążąca dla organu podatkowego oraz podmiotu, na rzecz którego została wydana.

W celu zapewnienia jednolitości i przejrzystości obrotu prawnego nowelizacja ustawy o podatku akcyzowym przewiduje też wprowadzenie okresu ważności WIA. Informacja miałaby być ważne przez 5 lat od dnia jej wydania. Brak ograniczenia obowiązywania WIA mógłby prowadzić do sytuacji, w której pierwotnie wydana decyzja WIA wymagałaby wielokrotnej zmiany, co niekorzystnie wpływałoby na transparentność obrotu prawnego. Wprowadzenie okresu obowiązywania decyzji WIA jest konieczne i uzasadnione również specyfiką obrotu gospodarczego i stale zmieniających się wyrobów akcyzowych będących jego przedmiotem. Każdy, kto będzie chciał się zapoznać z treścią WIA, nie będzie musiał się zastanawiać nad tym, czy jest ona aktualna.

Może też się zdarzyć tak, że czas ważności WIA powinien być dłuższy niż proponowane w ustawie 5 lat, dlatego w ustawie przewidziano możliwość przedłużenia jej ważności o kolejne okresy, za każdym razem jednak nie dłuższe niż 5 lat. Przedłużenie będzie następowało w drodze decyzji, wydawanej na wniosek podmiotu posiadającego WIA. Procedura będzie bardzo prosta, bo wystarczy, że na 3 miesiące przed upływem terminu podmiot posiadający WIA wystąpi z wnioskiem, poda podstawowe dane i złoży oświadczenie, że dokumenty załączone do pierwotnego wniosku pozostają aktualne.