Zgodnie przyjmuje się w orzecznictwie, że dopuszczalne jest przesłuchanie wyłącznie jednej strony procesu, jednakże tylko w sytuacjach wyjątkowych. Sytuacje wyjątkowe są rozumiane szeroko, jako wynikające z kwestii obiektywnych (jak brak wiedzy strony co do zdarzeń będących przedmiotem sporu, choroba strony uniemożliwiająca długotrwale stawiennictwo ), jak i zależnych od woli strony, a polegających na m.in. celowym niestawiennictwie na rozprawie albo pomimo stawiennictwa odmowie składania zeznań. W takich sytuacjach uzasadnione jest ograniczenie dowodu z przesłuchania stron do przesłuchania tylko jednej z nich.