Centra urazowe dla dzieci w szpitalach mają służyć szybkiemu diagnozowaniu i leczeniu osób poniżej 18. roku życia, będących w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, którego następstwem są ciężkie, mnogie lub wielonarządowe obrażenia ciała.

W razie konieczności możliwe będzie przetransportowanie pacjentów urazowych dziecięcych do innych ze szpitalnego oddziału ratunkowego, centrum urazowego dla dzieci do innego szpitala udzielającego świadczeń opieki zdrowotnej w odpowiednim zakresie.

Centrum urazowe dla dzieci ma zapewniać opiekę medyczną dla liczby populacji nie mniejszej niż 1 mln, zamieszkującą obszar pozwalający na dotarcie z miejsca zdarzenia do centrum urazowego dla dzieci w ciągu 1,5 godziny. W centrach tych ma być zapewnione działanie:

1) oddziału anestezjologii i intensywnej terapii, zapewniającego gotowość co najmniej dwóch stanowisk intensywnej terapii,

2) bloku operacyjnego, zapewniającego stałą gotowość co najmniej jednej sali operacyjnej,

3) oddziału chirurgii dziecięcej oraz oddziałów lub specjalistów neurochirurgii lub neurotraumatologii, ortopedii i traumatologii narządu ruchu,

4) dostęp do pracowni diagnostyki laboratoryjnej i obrazowej, endoskopii diagnostycznej i zabiegowej czynnej całą dobę.

Ważne
Każde centrum urazowe dla dzieci musi dysponować również lądowiskiem lub lotniskiem dla śmigłowca ratunkowego, zlokalizowanym w takiej odległości, aby możliwe było przyjęcie pacjenta bez pośrednictwa specjalistycznego środka transportu sanitarnego.

Zespół centrum po zakończeniu leczenia dziecka będzie go kierował do innego oddziału szpitala, w którym znajduje się centrum urazowe dla dzieci lub do innej placówki medycznej w celu kontynuowania leczenia lub rehabilitacji.

Wymogi dla lekarzy centrum urazowego dla dzieci

W centrum urazowym dla dzieci musi być zatrudniony lekarz posiadający specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie kardiochirurgii lub chirurgii klatki piersiowej, dzięki któremu możliwy będzie dostęp do odpowiednich świadczeń w czasie nie dłuższym, niż 30 minut od chwili stwierdzenia okoliczności uzasadniających udzielanie takich świadczeń. Ponadto centrum musi umożliwić dostęp do świadczeń lekarza posiadającego specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie chirurgii szczękowo-twarzowej w czasie nie dłuższym, niż 12 godzin od chwili stwierdzenia okoliczności uzasadniających udzielanie takich świadczeń.

Zakres czynności ratownika medycznego

Omawiana nowelizacja obliguje również ministra zdrowia do wydania rozporządzenia, które określi zakres medycznych czynności ratunkowych, które mogą być udzielane przez ratownika medycznego samodzielnie lub pod nadzorem lekarza systemu oraz świadczeń zdrowotnych innych niż medyczne czynności ratunkowe, które mogą być udzielane przez ratownika medycznego samodzielnie lub na zlecenie.