Od procedury określonej w art. 240a FinPubU odróżnić należy regulację zawartą w art. 240b FinPubU. Przepis art. 240b FinPubU w zakresie przesłanek zastosowania nawiązuje do art. 240a FinPubU, ogranicza się jednak wyłącznie do okoliczności dotyczących braku możliwości uchwalenia WPF lub budżetu zgodnie z zasadami określonymi w art. 242–244 FinPubU. Stwierdzenie tych okoliczności następuje w wyniku postępowania nadzorczego, opartego na regułach wynikających z RegIzbObrachU. Wówczas budżet ustala RIO, a może być on ustalony bez zachowania relacji określonych w art. 242–244 FinPubU. W zasadzie wskazanie na możliwość uchwalenia budżetu bez zachowania ww. relacji jest jedynym sensem komentowanego przepisu. Zakładając brak tej regulacji, jeżeli organ stanowiący uchwaliłby budżet i WPF np. z naruszeniem art. 243 ust. 1 FinPubU, organ nadzoru stwierdziłby nieważność tych uchwał i ustalił budżet JST (ale musiałby zachować wymogi z art. 242–244 FinPubU). Przepis art. 240b ust. 1 FinPubU należy uznać za szczególny w stosunku do regulacji zawartej w art. 12 ust. 3 RegIzbObrachU. Stosownie do tego przepisu w przypadku stwierdzenia nieważności uchwały budżetowej w całości lub w części budżet lub jego część dotknięte nieważnością ustala kolegium izby.
Po ustaleniu budżetu przez RIO organy JST mogą dokonywać w nim zmian, z tym zastrzeżeniem, że zmiany nie mogą powodować zwiększenia stopnia niezachowania relacji wynikającego z budżetu (analogicznie do art. 240a FinPubU). Do czasu ustalenia budżetu przez RIO podstawą prowadzenia gospodarki finansowej przez JST jest projekt uchwały budżetowej.
Podobnie jak w przypadku postępowania naprawczego kompetencja do uchwalenia WPF (lub jej zmiany) należy przez cały czas do organu stanowiącego JST. W roku bazowym WPF może nie pokazywać spełnienia relacji określonych w art. 242–244 FinPubU, analogicznie do budżetu ustalonego przez organ nadzoru. Prognoza musi jednak pokazać zachowanie tych relacji w latach kolejnych.
