Tak uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (interpretacja indywidualna z 20.2.2018 r., 0112-KDIL2-1.4012.622.2017.2.AS).
Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.; dalej: VATU), zwolniono od podatku usługi świadczone przez:
1) jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z 14.12.2016 r. – Prawo oświatowe (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 59 ze zm.; dalej: PrOśw), w zakresie kształcenia i wychowania,
2) uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym
– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.
Zwolnienie to nie ma zastosowania (art. 46 ust. 17 VATU) do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli (art. 46 ust. 17 VATU):
1) nie są one niezbędne do wykonania korzystającej z tego zwolnienia usługi podstawowej lub
2) ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
Zwolnienie stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a VATU).
Jak wynika z art. 2 pkt 2 PrOśw, system oświaty obejmuje szkoły:
1) podstawowe, w tym: specjalne, integracyjne, z oddziałami przedszkolnymi, integracyjnymi, specjalnymi, przysposabiającymi do pracy, dwujęzycznymi, sportowymi i mistrzostwa sportowego, sportowe i mistrzostwa sportowego;
2) ponadpodstawowe, w tym: specjalne, integracyjne, dwujęzyczne, z oddziałami integracyjnymi, specjalnymi, dwujęzycznymi, sportowymi i mistrzostwa sportowego, sportowe, mistrzostwa sportowego, rolnicze, leśne, morskie, żeglugi śródlądowej oraz rybołówstwa;
3) artystyczne.
System oświaty obejmuje też placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych (art. 2 pkt 4 PrOśw). Natomiast kształcenie ustawiczne to kształcenie w szkołach dla dorosłych, a także uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych przez osoby, które spełniły obowiązek szkolny (art. 4 pkt 30 PrOśw).
Zasadniczo kształcenie ustawiczne organizują i prowadzą publiczne i niepubliczne szkoły dla dorosłych, a także placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego (art. 117 PrOśw).
Kwalifikacyjne kursy zawodowe mogą prowadzić:
1) publiczne szkoły prowadzące kształcenie zawodowe – w zakresie zawodów, w których kształcą, oraz w zakresie obszarów kształcenia, do których są przypisane te zawody;
2) niepubliczne szkoły o uprawnieniach szkół publicznych prowadzące kształcenie zawodowe – w zakresie zawodów, w których kształcą, oraz w zakresie obszarów kształcenia, do których są przypisane te zawody;
3) wymienione wyżej publiczne i niepubliczne placówki i ośrodki;
4) instytucje rynku pracy, o których mowa w art. 6 ustawy z 20.4.2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 645 ze zm.), prowadzące działalność edukacyjno-szkoleniową;
5) podmioty prowadzące działalność oświatową, o której mowa w art. 170 ust. 2 PrOśw (czyli na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej).
W tym przypadku Dyrektor KIS rozpatrywał sprawę ośrodka posiadającego status placówki kształcenia ustawicznego i praktycznego. Zgodnie ze statutem, ośrodek prowadzi szkolenia do uzyskania świadectwa kwalifikacyjnego oraz szkolenia doskonalące. W związku z tym, zdaniem organu interpretacyjnego można zastosować przedmiotowe zwolnienie od VAT określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 VATU.
