Regulacja ta ma na celu trwałe zwiększenie poziomu ochrony klientów zakładów ubezpieczeń – osób fizycznych, zawierających umowy ubezpieczenia z UFK, do poziomu występującego już na rynku funduszy inwestycyjnych otwartych. Projekt proponowanej kompleksowej regulacji prawnej jest zgodny z art. 133 ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. Wypłacalność II, który wskazuje, że państwo członkowskie UE może wprowadzić określone wymogi regulacyjne ograniczające rodzaje aktywów lub wartości odniesienia z jakimi mogą być związane świadczenia wynikające z polisy, jeżeli ryzyko lokaty ponosi ubezpieczający będący osobą fizyczną, pod warunkiem, że wymogi te nie są bardziej restrykcyjne niż te przewidziane dla przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (Undertakings for Collective Investments in Transferable Securities – UCITS).
Proponowane regulacje prawne mają ograniczyć poziom ryzyka inwestycyjnego, jakim mogą być obarczani ww. klienci zakładów ubezpieczeń, poprzez wprowadzenie ograniczeń i wymogów dotyczących działalności lokacyjnej ze środków ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych, analogicznych do tych które od lat są stosowane na rynku funduszy inwestycyjnych otwartych. Przyjęcie proponowanych rozwiązań zapobiegnie praktykom zakładów ubezpieczeń w zakresie zarządzania aktywami UFK, które mogą powodować występowanie zjawiska arbitrażu regulacyjnego oraz tzw. „przepakowywanie” złożonych i ryzykownych produktów i instrumentów rynku kapitałowego, niedostępnych klientom nieprofesjonalnym, w produkty ubezpieczeniowe z elementem inwestycyjnym, dystrybuowane i sprzedawane przez zakłady ubezpieczeń szerokiemu kręgowi osób fizycznych.
Przygotowanie projektu regulacji w tej sprawie jest kolejnym działaniem organu nadzoru (obok decyzji Komisji Nadzoru Finansowego z dnia 15 lipca 2021 r. dotyczącej zakazów w przedmiocie wprowadzania do obrotu, dystrybucji i sprzedaży ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych – umów ubezpieczenia na życie z UFK oraz wydanym w dniu 28 stycznia 2022 r. stanowiskiem Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego dotyczącym sposobu prezentowania opłat w umowach ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym), które ma na celu znaczące zwiększenie poziomu ochrony klientów w obszarze umów ubezpieczenia z UFK. Równocześnie jest działaniem rekomendowanym przez Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (European Insurance and Occupational Pensions Authority – EIOPA), który podczas notyfikacji wskazanej powyżej decyzji wskazał, że przyjęcie odpowiednich regulacji prawnych na poziomie krajowym będzie najlepszą odpowiedzią na identyfikowane w Polsce problemy związane z działalnością lokacyjną prowadzoną w ramach ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych.
Źródło: UKNF