Wspomniana ustawa wprowadza zmiany w wielu różnych aktach prawnych, o różnym charakterze prawnym, począwszy od zmian doprecyzowujących, po zmiany związane z nowatorskimi rozwiązaniami mającymi na celu wspierania ww. budownictwa. Co ciekawe, owa ustawa wprowadziła także pewne mechanizmy prawne „zabezpieczające” przed egzekucją tzw. dodatki mieszkaniowe.

W tym miejscu warto przypomnieć o istocie tej formy wsparcia, a która ma normatywne źródło w DodMieszkU. W art. 3 ust. 1 DodMieszkU postanowiono, że dodatek mieszkaniowy przysługuje osobom, o których mowa w art. 2 ust. 1 DodMieszkU, jeżeli średni miesięczny dochód na jednego członka gospodarstwa domowego w okresie 3 miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego nie przekracza 175% kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 125% tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym, obowiązującej w dniu złożenia wniosku, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 8 DodMieszkU. Z kolei, jak podano w art. 7 ust. 1 DodMieszkU – dodatek mieszkaniowy przyznaje, na wniosek osoby uprawnionej do dodatku mieszkaniowego, wójt, burmistrz lub prezydent miasta, w drodze decyzji administracyjnej. Do wniosku dołącza się deklarację o dochodach gospodarstwa domowego za okres 3 miesięcy kalendarzowych poprzedzających dzień złożenia wniosku oraz inne niezbędne dokumenty. W każdym bądź razie, w przyznawaniu wspomnianych świadczeń kluczowa rola przypada gminom.

Nawiązując zaś do sygnalizowanych powyżej zmian dotyczących dodatków mieszkaniowych, na uwagę zasługują przepisy art. 1 i 2 wskazanej na wstępie ustawy nowelizującej. Zgodnie z ich treścią:

Art. 1 W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. z 2020 r. poz. 1575, 1578 i 2320) w art. 833 dodaje się § 8 w brzmieniu:

,,§ 8. Nie podlegają egzekucji dodatki mieszkaniowe wypłacone na podstawie ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 2133 oraz z 2021 r. poz. 11) oraz dodatki energetyczne wypłacone na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz.U. z 2020 r. poz. 833, 843, 1086, 1378 i 1565)”.

Art. 2 W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2020 r. poz. 1427, 1492 i 2320) w art. 10 dodaje się § 6 w brzmieniu:

,,§ 6. Nie podlegają egzekucji dodatki mieszkaniowe wypłacone na podstawie ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 2133 oraz z 2021 r. poz. 11) oraz dodatki energetyczne wypłacone na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz.U. z 2020 r. poz. 833, 843, 1086, 1378 i 1565)”.

Motywy jakimi kierował się ustawodawca były następujące: Zaznaczyć należy, iż w obecnie obowiązującym stanie prawnym szereg świadczeń o charakterze publicznym, socjalnym podlega wyłączeniu spod egzekucji. Tym samym zaproponowana powyżej modyfikacja zmierza do ujednolicenia w tym zakresie istniejącego systemu oraz zapewnienia, że przyznane wsparcie posłuży celowi, na jaki zostało udzielone, tj. pokryciu kosztów zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym, a nie innym celom.

Zestawiając ww. regulacje prawne wraz z motywami, które przyświecały ustawodawcy, podane rozwiązania legislacyjne należy ocenić pozytywnie. W praktyce, świadczenia wypłacane przez gminy, nie będą więc mogły być egzekwowane, czy to w toku sądowego postępowania egzekucyjnego, czy w toku administracyjnego postępowania egzekucyjnego. Dotychczas bowiem, wskazane organy egzekucyjne władne były zająć ww. dodatek mieszkaniowy adresując stosowne pisma do właściwego urzędu gminy/miasta. Z pewnością więc, wejście w życie nowych regulacji prawnych jest rozwiązaniem korzystnym dla beneficjentów tych świadczeń, czyli osób o stosunkowo niskich dochodach.