Uzyskanie zwolnienia ze składek ZUS nie wyklucza skorzystania ze wsparcia przewidzianego w art. 15zzb przepisów antykryzysowych, przewidujących dofinansowanie części kosztów wynagrodzeń pracowników po spadku obrotów w firmie o 30, 50 czy 80 proc. W sytuacji gdy przedsiębiorca skorzystał ze zwolnienia z opłacania składek odprowadzanych do ZUS, nie może jednak otrzymać dofinansowania w części dotyczącej składek na ubezpieczenia społeczne.

Pomoc na poszczególnych pracowników wypłacana przez starostę nie będzie więc uwzględniała części stanowiącej refundację składek, z których dany przedsiębiorca został zwolniony na podstawie art. 31zo przepisów antykryzysowych. Taki przedsiębiorca może natomiast otrzymać dofinansowanie części kosztów wynagrodzeń pracowników.

Podobnie jest z dofinansowaniem, o którym mowa w art. 15zzc ustawy antykryzysowej przewidującym wsparcie dla osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą i niezatrudniającej przy tym pracowników. Po spadku obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia Covid-19 o 30, 50 czy 80 proc. może ona liczyć na dofinansowanie części kosztów prowadzonej działalności. Jeśli przedsiębiorca został zwolniony ze składek ZUS na podstawie art. 31zo ustawy antykryzysowej, to te składki nie stanowią części kosztów prowadzenia działalności gospodarczej. Jednocześnie przy dofinansowaniu to przedsiębiorca wybiera, na jaką część prowadzenia działalności przeznacza dofinansowanie, i nie ma obowiązku sprawozdawczości przy tej usłudze.

Również mikroprzedsiębiorca, który skorzysta z instrumentu w postaci pożyczki (5 tys.), może skorzystać z dofinansowań do wynagrodzeń pracowników przewidzianych w art. 15zzb, pod warunkiem że nie wykorzysta kwoty pożyczki na finansowanie wynagrodzeń i składek zatrudnionych objętych wsparciem.

Dopuszczalne jest także skorzystanie równocześnie z dofinansowania wynagrodzeń pracowników z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w razie wprowadzenia przestoju czy obniżenia wymiaru czasu pracy i dofinansowań do wynagrodzeń i składek zatrudnionych przewidzianych w art. 15zzb, ale pod warunkiem, że nie będzie ono dotyczyło tych samych pracowników.

Wsparcie, o którym mowa w art. 15zzb, 15zzc, 15zzd i 31zo nie stanowi pomocy de minimis. Stanowi ono pomoc publiczną mającą na celu zaradzenie poważnym zaburzeniom w gospodarce, o której mowa w komunikacie Komisji Europejskiej – Tymczasowe ramy środków pomocy państwa w celu wsparcia gospodarki w kontekście trwającej epidemii Covid-19 (2020/C 91 I/01) (Dz.Urz. UE C 91I z 20.03.2020, str. 1).