Istotą ulgi na badania i rozwój (B+R) jest promowanie takiego podejmowania decyzji w przedsiębiorstwach, które uwzględniałoby dalekosiężny cel, jakim jest uczynienie polskiej gospodarki bardziej innowacyjną. W tym celu ustawodawca podatkowy przewidział formę wsparcia przedsiębiorców, umożliwiając im zapłacenie niższego podatku, jeśli w roku podatkowym określoną część swoich środków pieniężnych przekażą na działalność badawczo-rozwojową. Ustawodawca nie wymaga jednak bezpośredniego zastosowania komercyjnego wyników tej działalności. Ulga przysługuje już w trakcie prowadzonych prac, i to niezależnie od tego, czy jej efekty zostaną odsprzedane podmiotom trzecim, czy wykorzystane w działalności przedsiębiorcy.

Ulga polega na tym, że od podstawy opodatkowania odlicza się poniesione przez podatnika w danym roku podatkowym koszty na działalność badawczo-rozwojową, określone mianem „kosztów kwalifikowanych”. Ulgę rozlicza się w cyklach rocznych na etapie składania rocznego zeznania podatkowego. W przypadku 2020 r. należy pamiętać o pewnych rozwiązaniach wprowadzonych przez tarcze antykryzysowe w związku z przeciwdziałaniem COVID-19 umożliwiających dla określonych kategorii wydatków na badania i rozwój uwzględnienie ich w ramach ulgi już na etapie obliczania zaliczki na podatek.

W przypadku podatników podatku dochodowego od osób prawnych wykazuje się ją w zeznaniu CIT-8, załączając do niego informację CIT/BR. W przypadku natomiast podatników podatku dochodowego od osób fizycznych wykazuje się ją w jednym z zeznań rocznych właściwych dla rozliczania działalności gospodarczej zarówno dla działalności rozliczanej na zasadach ogólnych, jak i na zasadzie podatku liniowego (PIT-36, PIT-36S, PIT-36L bądź PIT-36LS), i załącza się do niego informację PIT/BR. W informacji dołączanej do zeznania rocznego podatnik deklaruje chęć skorzystania z ulgi i wskazuje konkretne kategorie kosztów kwalifikowanych, które są odliczane od podstawy opodatkowania w ramach ulgi.

Kosztami kwalifikowanymi są określone w art. 18d ust. 2, 2a i 3 PDOPrU (i odpowiednio art. 26e ust. 2, 2a i 3 PDOFizU) koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową. Definicja działalności badawczo-rozwojowej wynika z art. 4a pkt 26 PDOPrU (i odpowiednio art. 5a pkt 38 PDOFizU). Rozumie się przez nią działalność twórczą (obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe), podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przepisy podatkowe nie wprowadzają samodzielnych definicji powyższych pojęć, ale odwołują się do pojęć zdefiniowanych w przepisach PrSzkolWyżN. I tak:

1) przez „badania naukowe” rozumie się:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 PrSzkolWyżN, czyli prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 PrSzkolWyżN, czyli prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń;

2) przez „prace rozwojowe” rozumie się – zgodnie z art. 4 ust. 3 PrSzkolWyżN – działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Ogólne spojrzenie na istotę ulgi B+R można podsumować, cytując wyrok WSA w Poznaniu z 5.3.2020 r.

Orzecznictwo

W celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26–28 PDOPrU).

Po pierwsze, z ustawowej definicji zawartej w tym przepisie wynika, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru.

Po drugie, działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Po czwarte, definicje badań naukowych (badań podstawowych i badań aplikacyjnych) oraz prac rozwojowych zawarte w przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce mają charakter uniwersalny, co oznacza, że wskazują na działania i elementy, które muszą wystąpić, aby możliwe było uznanie określonych działań (czynności) za badania naukowe lub prace rozwojowe (wyr. WSA w Poznaniu z 5.3.2020 r., I SA/Po 51/20, Legalis).