Warto przytoczyć treść motywów jakimi kierował się projektodawca. Jak podano: Celem wydania ustawy o zmianie ustawy Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw jest określenie zasad postępowania w przypadku występowania uciążliwości zapachowej spowodowanej prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym działalnością wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych, chowu lub hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego.

Z podanego projektu wynika, że nowe uprawnienia mają zostać przyznane organom jednostek samorządu terytorialnego. W praktyce chodzi o podejmowanie działań władczych, zmierzających do ograniczenia uciążliwości zapachowych lub ich całkowitego wyeliminowania.

Warto przytoczyć treść wybranych regulacji prawnych ww. projektu. I tak, na uwagę zasługują m.in.:

Art. 165b. 1. W celu ograniczenia uciążliwości zapachowej występującej na terenie gminy lub jej części, rada gminy może podjąć: 

1) uchwałę w sprawie zapobiegania uciążliwości zapachowej na terenie gminy określającą ograniczenia w podejmowaniu działalności gospodarczej na terenie gminy przez podmioty prowadzące działalność mogącą powodować uciążliwość zapachową; 

2) uchwałę w sprawie ograniczenia uciążliwości zapachowej na terenie gminy, określając sposób postępowania w zakresie ograniczenia uciążliwości zapachowej oraz podmioty powodujące uciążliwość zapachową. 

2. Rada gminy podejmuje uchwałę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, po stwierdzeniu uciążliwości zapachowej danej działalności w wyniku wizji lokalnej, o której mowa w art. 165d. 

3. Uchwały, o których mowa w ust. 1 stanowią akty prawa miejscowego.

Art. 165c. 1W uchwale, o której mowa w art. 165b ust. 1 pkt 1, rada gminy określa ograniczenia w podejmowania na terenie gminy działalności, mogącej powodować uciążliwość zapachową. 

2. Podejmowanie i wykonywanie działalności niezgodnie z warunkami wskazanymi w uchwale jest zabronione. 

3. W terminie 30 dni od daty podjęcia uchwały, o której mowa w art. 165b ust.1 pkt 2, wójt wydaje decyzję administracyjną, w której określa dla wskazanego w uchwale podmiotu terminy i sposób postępowania w celu ograniczenia uciążliwości zapachowej, kierując się aktualną wiedzą dotyczącą technik i technologii mogących znaleźć zastosowanie w ograniczaniu uciążliwości zapachowej.

Z kolei, w kolejnych projektowanych regulacjach (art. 165f i art. 165g) nadano uprawnienia wójtowi gminy do wydawania decyzji o wstrzymaniu działalności powodującej uciążliwość zapachową w różnych kontekstach sytuacyjnych.

Wprowadzenie ww. zmian (jak zresztą wskazuje się w uzasadnieniu projektu) z pewnością spowoduje wzrost ilości postępowań administracyjnych w tych sprawach w obu instancjach oraz przed wojewódzkimi sądami administracyjnymi. Dodatkowo podano, że ingerencja organów administracji publicznej – organów gminy ‒ w sferę działalności powodującej uwalnianie substancji uciążliwych zapachowo może skutkować roszczeniami odszkodowawczymi kierowanymi do tych organów.

Podsumowując, przedmiotowy projekt jest innowacyjny, ale wydaje się też, że oczekiwany z punktu widzenia lokalnych społeczności. Gminy zyskają możliwość bezpośredniego oddziaływania na sytuację podmiotów gospodarczych, co będzie wiązało się z koniecznością angażowania nowych środków na różne wydatki, w tym postępowania administracyjne prowadzone w związku z nielegalnymi działaniami przedsiębiorców. Z działalnością tą może być również związane ryzyko występowania z roszczeniami przez te podmioty względem gmin.