Jak wynika z art. 3 § 2 ustawy z 30.8.2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718), kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg m.in. na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu;
4) inne niż określone wyżej akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem m.in. aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w KPA.
Zdaniem WSA w Gdańsku, zaskarżona uchwała rozstrzygająca skargę z Działu VIII KPA nie podlega rozpatrzeniu przez sąd administracyjny. Nie jest to bowiem rozstrzygnięcie indywidualne mające postać decyzji administracyjnej lub postanowienia, ani też nie może być kwalifikowana jako „inny akt lub czynność z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa”. Istotą skarg z Działu VIII KPA jest uruchomienie jednoinstancyjnego postępowania administracyjnego o charakterze uproszczonym, kończącego się czynnością materialno-techniczną, tj. zawiadomieniem (w tym przypadku mającego formę uchwały rady miasta). Na zawiadomienie o sposobie załatwienia skargi nie służy jednak skarga do sądu administracyjnego, co potwierdza orzecznictwo (patrz m.in.: postanowienia NSA z 19.1.2012 r., II OSK 2692/11 oraz z 12.3.2013 r., I OSK 318/13).
