Zgodnie z art. 14o § 1 OrdPU w razie niewydania interpretacji indywidualnej w terminie określonym w art. 14d uznaje się, że w dniu następującym po dniu, w którym upłynął termin wydania interpretacji, została wydana interpretacja stwierdzająca prawidłowość stanowiska wnioskodawcy w pełnym zakresie (tzw. milcząca interpretacja). Natomiast, zgodnie z art. 14d OrdPU, interpretację indywidualną wydaje się bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku. Do tego terminu jednak nie są wliczane terminy przewidziane w przepisach prawa podatkowego dla dokonania określonych czynności oraz okresy opóźnień spowodowane z przyczyn niezależnych od organu (w tym z winy wnioskodawcy).

Trybunał zauważył, że akceptacja normy, w świetle której wydanie interpretacji indywidualnej w terminie 3 miesięcy: od dnia otrzymania wniosku do jej sporządzenia (wystawienia) przed upływem tego okresu, a nie – jak uważa Rzecznik Praw Obywatelskich – doręczenia dokumentu adresatowi, sprzyja realizacji konstytucyjnej zasady określoności przepisów prawa (ich precyzyjności, poprawności i jasności). Wynika to w szczególności stąd, że jednemu pojęciu umiejscowionemu w różnych przepisach tego samego aktu normatywnego (w tym przypadku w ordynacji podatkowej) nadaje się identyczne znaczenie. Gwarantuje to bezpieczeństwo prawne jednostki polegające na stabilności interpretacji danego określenia w ramach całej regulacji prawnej. Odnosi się to do pojęcia „wydania” aktu (interpretacji indywidualnej, decyzji administracyjnej, zaświadczenia), które w każdym przypadku należy odróżnić od kolejnego pojęcia występującego w przepisach, a mianowicie doręczenia tego dokumentu (interpretacji indywidualnej, decyzji administracyjnej, zaświadczenia). W ocenie Trybunału, powyższe sugeruje, że o dochowaniu terminu załatwienia „sprawy interpretacji” określonego w art. 14d OrdPU przesądza moment sporządzenia interpretacji indywidualnej zgodnie z wymogami określonymi w art. 14c OrdPU. Przyjęcie takiego znaczenia analizowanej regulacji jest spójne z oceną analogicznej kwestii obliczania terminu załatwienia sprawy na gruncie art. 139 OrdPU odnoszącego się do postępowania podatkowego. Trybunał zauważył, że przyjęciu zaproponowanej w uchwale NSA z 14.12.2009 r. (sygn. II FPS 7/09) wykładni art. 14o OrdPU, zgodnie z którą: „w stanie prawnym obowiązującym od 1.7.2007 r. pojęcie <<niewydanie interpretacji>> użyte w art. 14o § 1 OrdPU, nie oznacza braku jej doręczenia w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 14d OrdPU” nie stoi na przeszkodzie (a raczej sprzyja) charakter prawny interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego. W związku z rozpoznawaną sprawą Trybunał zdecydował o jednoczesnym zasygnalizowaniu Sejmowi potrzeby podjęcia działań legislacyjnych związanych z koniecznością wprowadzenia urzędowej formy komunikowania podatnikowi, że interpretacja indywidualna w jego sprawie została wydana (sporządzona i podpisana) przed upływem 3 miesięcy od otrzymania wniosku oraz o tym, czy jest ona pozytywna czy negatywna dla podatnika. [wyroku Trybunał Konstytucyjnego z 25.9.2014 r., sygn. akt K 49/12, opubl. Dz.U. z 2014 r., poz.1367]