Stan faktyczny
Adam K. został zwolniony z pracy z końcem lipca 2010 r. za wypowiedzeniem w związku z redukcją zatrudnienia w jego zakładzie pracy. Zaraz też zarejestrował się jako bezrobotny. Zasiłek dla bezrobotnych pobierał przez kilka miesięcy, ale utracił do niego prawo, ponieważ nie stawił się do miejscowego powiatowego urzędu pracy. Zasiłku nie pobierał przez kolejne 10 miesięcy, po czym zarejestrował się ponownie.
Po upływie kolejnych 180 dniach pobierania zasiłku wystąpił do ZUS o przyznanie mu świadczenia przedemerytalnego. Spełniał warunki do uzyskania takiego świadczenia z uwagi na wiek (miał ukończone 60 lat) oraz staż pracy.
Jednak ZUS odmówił mu przyznania świadczenia, powołując się na art. 3 ust. 3 ustawy z 30.4.2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 170 ze zm. – dalej: ŚwPrzedEmU), zgodnie z którym świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie, spełniającej warunki określone w art. 2 ust. 1 ŚwPrzedEmU (czyli mającej określony wiek, z reguły w przypadku mężczyzn ponad 60 lat, oraz staż pracy, a także zwolnionej z pracy z przyczyn dotyczących pracodawcy) po upływie co najmniej 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie z 20.4.2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 645 ze zm. – dalej: PromZatrU), jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:
1) nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;
2) w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu PromZatrU, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;
3) złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 180-dniowy okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.
W przypadku Adama K. ZUS uznał, że przerwa 10-miesięczna w pobieraniu zasiłku spowodowała zerwanie związku pomiędzy rozwiązaniem stosunku pracy, a uprawnieniem do świadczenia. Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał, że warunek z art. 2 ust. 3 pkt 1 ŚwPrzedEmU mówiący o tym, iż osoba nadal zarejestrowana jako bezrobotna oznacza w praktyce ciągłość pobierania zasiłku lub bycia zarejestrowanym jako bezrobotny. Tym samym przerwa 10-miesięczna w pobieraniu zasiłku uniemożliwiła Adamowi K. uzyskanie świadczenia przedemerytalnego.
Rozstrzygniecie SN
W tej sprawie SN zakwestionował decyzję ZUS i późniejsze orzeczenia sądów. Zdaniem SN dopuszczać należy przerwy w statusie bezrobotnego. Przerwa, nawet kilkunastomiesięczna pomiędzy dwoma okresami zarejestrowania się jako bezrobotny, nie niweczy związku zwolnienia z przyczyn dotyczących pracodawcy ze statusem bezrobotnego. Wynika to również z faktu, że prawo do świadczeń mają osoby o szczególnym statusie – osoby w zaawansowanym wieku, z długim stażem zatrudnienia, które i tak mają problem w znalezieniu pracy.
