Ciekawostką jest jednak to, że przyczyną stwierdzenia nieważności przez organ nadzoru nie była kwestia wysokości tych ekwiwalentów, a kwestia natury formalnej. Tą kwestią było głosowanie nad wskazaną uchwałą przez radnych będących jednocześnie członkami ochotniczej straży pożarnej.  Wojewoda wskazał na niezgodność powyższego działania z art. 25a SamGminU. Dla przypomnienia, z ww. regulacji prawnej wynika, że: Radny nie może brać udziału w głosowaniu w radzie ani w komisji, jeżeli dotyczy ono jego interesu prawnego.

W orzecznictwie sądowym akcentuje się, że sytuacje, w których znajduje zastosowanie art. 25a ustawy o samorządzie gminnym nie poddają się uogólnieniu, lecz muszą być oceniane indywidualne w kontekście konkretnej uchwały, jej rozwiązań i sytuacji prawnej radnego (por. wyrok NSA z 3.10.2018 r., II OSK 1667/18). 

Również w orzecznictwie nadzorczym regionalnych izb obrachunkowych wskazuje się na doniosłość ww. mechanizmu prawnego. Przykładowo, w uchwale Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu z 21.2.2018 r. (Nr 6.349/2018) podkreślono, że art. 25a SamGminU wprowadził instytucję wyłączenia radnego od udziału w głosowaniu. Interes prawny to interes chroniony przepisami prawa, wypływający z przepisów ustrojowych, przepisów prawa materialnego i przepisów prawa procesowego. Każdy z tych przepisów może bowiem kształtować uprawnienia i obowiązki jednostki. Pod pojęciem interesu prawnego należy rozumieć osobisty, konkretny i aktualny prawnie chroniony interes, który może być realizowany na podstawie określonego przepisu, bezpośrednio wiążący się z indywidualnie i prawnie chronioną sytuacją strony. Radny nie może więc brać udziału w głosowaniu w sprawach, które dotyczą jego osoby, z uwagi na to, że z mocy art. 25a SamGminU podlega wyłączeniu.

Wskazane aspekty prawne były również poddawane analizie we wspomnianym na wstępie rozstrzygnięciu nadzorczym. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia m.in. stwierdzono, że:

Jeżeli radny będący członkiem Ochotniczej Straży Pożarnej brał udział w głosowaniu nad uchwałą ustalającą zasady przyznawania ekwiwalentu pieniężnego dla członków Ochotniczej Straży Pożarnej, uchwała, jaka zapadła z jego udziałem jest nieważna. Fakt nie skorzystania do dnia dzisiejszego przez radnych z przysługującego ekwiwalentu oraz przewidywalne podjęcie uchwały również bez udziału radnych będących członkami Ochotniczej Straży Pożarnej dla naruszenia art. 25 a ustawy o samorządzie gminnym pozostaje bez znaczenia.

Zatem, zestawienie wskazanych argumentów natury prawnej prowadzi do wniosku, że radni będący członkami ochotniczej straży pożarnej nie mogą uczestniczyć w głosowaniu nad wskazaną uchwałą w sprawie ekwiwalentów. Warto ubocznie przypomnieć, że środki na ekwiwalenty wypłaca gmina. Przepisy stanowiące normatywną podstawę do ustalania tych świadczeń zawarte są z kolei w regulacjach prawnych OchrPPożU. Jak bowiem wynika z art. 28 OchrPPożU –  członek ochotniczej straży pożarnej, który uczestniczył w działaniu ratowniczym lub szkoleniu pożarniczym organizowanym przez Państwową Straż Pożarną lub gminę, otrzymuje ekwiwalent pieniężny. Wysokość ekwiwalentu ustala rada gminy w drodze uchwały. Wysokość ekwiwalentu, o którym mowa w ust. 1, nie może przekraczać 1/175 przeciętnego wynagrodzenia, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” na podstawie art. 20 pkt 2 EmRentyFUSU przed dniem ustalenia ekwiwalentu, za każdą godzinę udziału w działaniu ratowniczym lub szkoleniu pożarniczym. Ekwiwalent jest wypłacany z budżetu gminy.

Podsumowując należy przyjąć, że z pozoru nieistotna kwestia rzutowała na podważenie legalności całej uchwały w sprawie ekwiwalentów. Wskazane aspekty proceduralne powinny być więc każdorazowo brane pod uwagę przy podejmowaniu uchwał nie tylko w powyższym zakresie przedmiotowym, ale wszędzie tam, gdzie istnieje ryzyko wystąpienia naruszenia art. 25a SamGminU.

Źródło: https://kielce.uw.gov.pl