Punktem wyjścia w analizie prawnej podanej problematyki są regulacje art. 403 ust. 4‒5 PrOchrŚrod.
Dla przypomnienia, z ww. artykułu wynika m.in., że finansowanie ochrony środowiska i gospodarki wodnej, o którym mowa w ust. 1 i 2, może polegać na udzielaniu dotacji celowej w rozumieniu przepisów FinPubU z budżetu gminy lub budżetu powiatu na finansowanie lub dofinansowanie kosztów inwestycji:
1) podmiotów niezaliczonych do sektora finansów publicznych, w szczególności:
a) osób fizycznych,
b) wspólnot mieszkaniowych,
c) osób prawnych,
d) przedsiębiorców;
2) jednostek sektora finansów publicznych będących gminnymi lub powiatowymi osobami prawnymi.
Zgodnie zaś z ust. 5 zasady udzielania dotacji celowej, o której mowa w ust. 4, obejmujące w szczególności kryteria wyboru inwestycji do finansowania lub dofinansowania oraz tryb postępowania w sprawie udzielania dotacji i sposób jej rozliczania określa odpowiednio rada gminy albo rada powiatu w drodze uchwały.
W kontekście poruszonego zagadnienia warto odnotować stanowisko wyrażone w rozstrzygnięciu nadzorczym RIO w Krakowie z 25.5.2022 r. (NR KI.411.76.2022), w którym organ nadzoru ustalił na kanwie ww. regulacji prawnych, że rada gminy przyjęła program dotacyjny na wymianę źródeł ciepła na nowe ekologiczne: biomasa, gazowe i pompy ciepła. Problem jednak w tym, że poszczególne elementy składowe wspomnianej uchwały są ze sobą niespójne. Przykładowo, w normatywnej treści uchwały jest mowa o wymianie na ogrzewanie gazowe i biomasę, a w załączniku mowa zaś tylko o ogrzewaniu gazowym. W konstrukcji uchwały występują kilka takich rozbieżności. Organ nadzoru w ocenie prawnej wskazał, że w tym kontekście postanowienia uchwały w zakresie przedmiotu inwestycji objętej dotacją są rozbieżne. Zarówno regulamin jak i wskazane załączniki do niego zawierają odmienne regulacje dotyczące nowego źródła ciepła, którego instalacja upoważnia inwestora do ubiegania się o dotację, pochodzącą z budżetu gminy.
Regionalna izba obrachunkowa wskazała, że w demokratycznym państwie prawa intencja określonej regulacji musi jasno wynikać z treści przepisu, nie może rodzić konieczności dokonywania interpretacji, a tym bardziej nie może wprowadzać odmiennych treści w różnych częściach tego samego dokumentu. Dodatkowo, organ nadzoru zaakcentował, że przedstawione wyżej unormowania uchwały dotacyjnej stanowią naruszenie przepisu z art. 403 ust. 5 PrOchrŚrod, a także występują przeciw zasadzie określoności prawa, wynikającej z art. 2 Konst. Dyrektywa konstruowania przepisu w sposób jasny nakłada na radę gminy obowiązek tworzenia przepisów zrozumiałych dla jej adresatów, którzy mają prawo oczekiwać stanowienia norm niebudzących wątpliwości co do nakładanych obowiązków lub przyznawanych praw. Stan określoności przepisu prawa, a więc skonstruowanie go w sposób poprawny, jasny i jak najbardziej precyzyjny, stanowi gwarancję jego poprawnego stosowania.
Podsumowując, stanowisko organu nadzoru ma prawne uzasadnienie. Rada gminy nie może tworzyć przepisów wewnętrznie sprzecznych. Przedmiot dotowania musi zaś być dookreślony jednoznacznie i precyzyjnie, a składowe uchwały muszą być spójne ze sobą.
Źródło: http://bip.krakow.rio.gov.pl.