Możliwe jest skierowanie do niepublicznego domu pomocy społecznej w przypadku braku wolnych miejsc w placówkach odpowiedniego typu o zasięgu gminnym lub powiatowym.
Do niepublicznego domu pomocy społecznej, który nie jest prowadzony na zlecenie organu jednostki samorządu terytorialnego, można skierować osobę przy spełnieniu określonego warunku. Zgodnie z art. 65 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej w przypadku braku miejsc w domu pomocy społecznej o zasięgu gminnym lub powiatowym gmina może kierować osoby tego wymagające do domu pomocy społecznej, który nie jest prowadzony na zlecenie wójta (burmistrza, prezydenta miasta) lub starosty. Przepis ten wskazuje na możliwość kierowania osób tego wymagających do domów pomocy społecznej, które nie są prowadzone na zlecenie wójta (burmistrza, prezydenta miasta). Warunkiem koniecznym jest brak wolnych miejsc w placówkach odpowiedniego typu o zasięgu gminnym lub powiatowym. Organ właściwy powinien wpierw zbadać możliwość umieszczenia danej osoby w odpowiednim dla niej typie placówki publicznej, która znajdowałaby się blisko miejsca zamieszkania, a następnie zastanowić się nad umieszczeniem osoby w placówce niepublicznej (nie obowiązuje kryterium związane z bliskością lokalizacji).
Ponadto w takich przypadkach ustawodawca wskazał na stosowanie odpowiednio art. 59 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej (dot. decyzji o skierowaniu do domu pomocy społecznej) i art. 61–64b ustawy o pomocy społecznej (tj. przepisów dotyczących zasad odpłatności za pobyt w DPS).Wysokość opłaty za pobyt w takim domu określa umowa zawarta przez gminę z podmiotem prowadzącym dom.
Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że możliwe jest skierowanie do niepublicznego domu pomocy społecznej w przypadku braku wolnych miejsc w placówkach publicznych odpowiedniego typu o zasięgu gminnym lub powiatowym. Mniejszy koszt utrzymania w placówce niepublicznej i bliskość lokalizacji nie mają w tej kwestii znaczenia.