Od 1.1.2015 r. wejdzie w życie ustawa z 7.11.2014 r. o ułatwieniu wykonywania działalności gospodarczej (Dz.U. z 2014 r. poz. 1662) wprowadzająca m.in. zmiany do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do art. 12 ustawy z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361; dalej: PDOFizU) zostały dodane ust. 2a–2c. Zgodnie z nimi, wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych ustala się w wysokości:
• 250 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm3;
• 400 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika powyżej 1600 cm3.

W przypadku wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych przez część miesiąca wartość świadczenia ustala się za każdy dzień wykorzystywania samochodu do celów prywatnych w wysokości 1/30 kwot określonych w pkt 1 i 2.

Jeżeli świadczenie przysługujące pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych jest częściowo odpłatne, to przychodem pracownika jest różnica pomiędzy wartością określoną wyżej i odpłatnością ponoszoną przez pracownika.

Powyższego sposobu rozliczania przychodu tytułu użytkowania samochodu przedsiębiorcy nie będzie można zastosować do osób pracujących w firmie na podstawie umów cywilnoprawnych (innych niż umowa o pracę). Oznacza to, że nie obejmuje on zleceniobiorców, managerów pracujących na kontraktach, dziełobiorców, członków zarządów i in.