Podatnik powinien zastosować sposób odliczeń VAT naliczonego, przyporządkowując swoje zakupy do działalności objętej zwolnieniem oraz opodatkowanej. Prawidłowe jest posłużenie się przez niego w tym celu metodą powierzchni budynków.

Zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U z 2017 r. poz. 1221 ze zm.) proponowaną przez ustawodawcę proporcję (jeśli podatnik sam nie jest w stanie zaproponować innej w sposób jednoznaczny) ustala się jako udział rocznego obrotu podatnika z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym jego obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje mu takie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi takie prawo nie przysługuje.

Ponieważ najważniejszą cechą charakterystyczną dla budynków jest ich powierzchnia to charakteryzując budynki dla celów odliczeń VAT od wydatków remontowych na te budynki, spółdzielnia ma pełne podstawy użyć w tym celu powierzchni.

Ważne

Do celów obliczenia podlegającej odliczeniu, proporcjonalnej części naliczonego podatku od danej transakcji państwa członkowskie są uprawnione do stosowania jako kryterium podziału kryterium innego niż kryterium oparte na wielkości obrotu, pod warunkiem, że przyjęta przez te państwa metoda gwarantuje dokładniejsze ustalenie rzeczonej proporcjonalnej części odliczenia.

Jeśli zatem przyjęta przykładowo metoda uwzględniająca powierzchnię budynku gwarantuje, iż ustalenie proporcjonalnej części naliczonego podatku VAT podlegającej odliczeniu, będzie dokładniejsze niż wynikające z zastosowania metody opartej na wielkości obrotu osiąganego z najmu budynku, należy przyjąć właśnie proporcję powierzchniową (wyr. TSUE z 8.11.2012 r., C 511/10).