Chodzi tu o wyrok TSUE z 29.4.2025 r. (C-453/23), który wydano w konsekwencji wniesienia przez Naczelny Sąd Administracyjny pytań prejudycjalnych do TSUE.

Sprawa dotyczyła w tym przypadku spółki posiadającej nieruchomości stanowiące infrastrukturę kolejową (głównie bocznicę kolejową), którą zamierzała udostępnić przewoźnikowi kolejowemu, który wykonywałby przewozy na jej rzecz. Spółka była przekonana o możliwości skorzystania w takiej sytuacji z przedmiotowego zwolnienia od podatku od nieruchomości, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (dalej: PodLokU), jednak zwróciła się do organu podatkowego (prezydenta miasta) z wnioskiem o wydanie interpretacji podatkowej. Organ podatkowy stwierdził, że skorzystanie ze zwolnienia nie jest możliwe. Jego zdaniem, chociaż z formalnego punktu widzenia spółka spełnia przesłanki do skorzystania ze zwolnienia, to nie może z niego skorzystać, ponieważ skutkowałoby to przyznaniem spółce pomocy państwa, która nie została poddana procedurze uprzedniej kontroli Komisji.

Spółka wniosła skargę do WSA, który oddalił skargę, a następnie wniosła skargę kasacyjną do NSA, który postanowił zawiesić postępowanie i zwrócić się do TSUE z pytaniami prejudycjalnymi odwołując się do art. 107 ust. 1 TFUE, tzn.:

  1. czy w świetle tego przepisu zakłóca lub grozi zakłóceniem konkurencji przyznanie przez kraj członkowski adresowanej do wszystkich przedsiębiorców ulgi podatkowej, takiej jak w art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a PodLokU, polegającej na zwolnieniu od podatku od nieruchomości gruntów, budynków i budowli wchodzących w skład infrastruktury kolejowej w rozumieniu przepisów o transporcie kolejowym, która jest udostępniana przewoźnikom kolejowym?
  2. czy w przypadku odpowiedzi pozytywnej na to pytanie przedsiębiorca, który skorzystał z tego zwolnienia podatkowego, wprowadzonego bez zachowania wymaganej procedury, ma obowiązek zapłaty zaległego podatku wraz z odsetkami?

Z art. 107 ust. 1 TFUE wynika, że z zastrzeżeniem innych postanowień przewidzianych w Traktatach, wszelka pomoc przyznawana przez Państwo Członkowskie lub przy użyciu zasobów państwowych w jakiejkolwiek formie, która zakłóca lub grozi zakłóceniem konkurencji poprzez sprzyjanie niektórym przedsiębiorstwom lub produkcji niektórych towarów, jest niezgodna z rynkiem wewnętrznym w zakresie, w jakim wpływa na wymianę handlową między Państwami Członkowskimi.

Chodziło więc o to czy przepis ten należy interpretować w ten sposób, iż przepisy państwa członkowskiego, które zwalniają z podatku nieruchomości wchodzące w skład infrastruktury kolejowej, gdy jest ona udostępniana przewoźnikom kolejowym, przyznają beneficjentom tego zwolnienia selektywną korzyść i zakłócają konkurencję lub grożą jej zakłóceniem.

TSUE przypomniał o autonomii przyznanej państwom członkowskim w dziedzinie podatków bezpośrednich, która oznacza, że państwa mają możliwość wprowadzenia zwolnień podatkowych, które uznają za najbardziej odpowiednie do realizacji zamierzonych przez nie celów leżących w interesie ogólnym, niezależnie od tego czy cele te mają charakter podatkowy, czy też nie.

W odniesieniu do wspomnianej wyżej selektywnej korzyści przy stosowaniu zwolnienia od podatku, zdaniem TSUE: „(…) wydaje się, że zwolnienie to może uzyskać każdy podatnik, który posiada grunt, budynek lub budowlę wchodzące w skład infrastruktury kolejowej, która jest udostępniana przewoźnikom kolejowym, niezależnie od tego, czy dany podatnik prowadzi działalność gospodarczą, a jeśli ją prowadzi – niezależnie od charakteru tej działalności. Wydaje się zatem, że kategoria beneficjentów zwolnienia podatkowego będącego przedmiotem postępowania głównego odpowiada zróżnicowanej całości, składającej się zarówno z podmiotów niebędących podmiotami gospodarczymi, jak i z przedsiębiorstw, przy czym te ostatnie mogą ponadto przybierać bardzo różne formy prawne i różnić się znacznie pod względem rozmiarów oraz działać w bardzo odmiennych sektorach działalności”.

Ponadto, jak stwierdził TSUE, system podatku od nieruchomości realizuje nie tylko cel budżetowy, lecz również – za pomocą wspomnianego zwolnienia od podatku – cel o charakterze środowiskowym polegający na motywowaniu odnośnych przedsiębiorstw do remontowania nieczynnych bocznic i do korzystania z transportu kolejowego, który nie powoduje emisji dwutlenku węgla (CO2) i jest bezpieczniejszy niż transport drogowy.

Ważne

TSUE stwierdził w swoim rozstrzygnięciu, że przepis art. 107 ust. 1 TFUE, należy interpretować w ten sposób, że nie wydaje się, aby przepisy, które zwalniają z podatku od nieruchomości grunty, budynki i budowle wchodzące w skład infrastruktury kolejowej, gdy jest ona udostępniana przewoźnikom kolejowym, stanowiły środek, który przysparza beneficjentom tego zwolnienia selektywnej korzyści. Udzielenie takiego zwolnienia podatkowego nie narusza więc równowagi na rynku unijnym, tzn. nie stanowi niedopuszczalnej pomocy publicznej.

Bądź na bieżąco ze zmianami w prawie. Wypróbuj System Legalis Administracja. Sprawdź