W zależności od oceny konkretnych okoliczności, można wydać decyzję na nowy podmiot lub zobowiązać go do złożenia nowego wniosku.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 i ust. 2 ustawy z 14.12.2012 r. o odpadach (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 701 ze zm.; dalej: OdpadyU) Prowadzenie zbierania odpadów i prowadzenie przetwarzania odpadów wymaga uzyskania zezwolenia. Zezwolenie na zbieranie odpadów i zezwolenie na przetwarzanie odpadów wydaje, w drodze decyzji, organ właściwy odpowiednio ze względu na miejsce zbierania lub przetwarzania odpadów.

Artykuł 72 a ust. 1 ustawy z 3.10.2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 283 ze zm.; dalej: ŚrodInfU) stanowi, że organ właściwy do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach jest obowiązany, za zgodą strony, na rzecz której decyzja została wydana, do przeniesienia tej decyzji na rzecz innego podmiotu, jeżeli przyjmuje on warunki zawarte w tej decyzji.

Jak wynika ze stanu faktycznego opisanego w pytaniu, problematyka przeniesienia praw i obowiązków wynikających z decyzji środowiskowych została, w niniejszej sprawie załatwiona i nie budzi wątpliwości.

Odnosząc się do kwestii możliwości przeniesienia zezwolenia na przetwarzanie odpadów, kwestia ta nie została wprost uregulowana w OdpadyU.

W orzecznictwie sądowym przyjęty jest pogląd, że przenoszenie prawa i obowiązków zawartych w decyzjach administracyjnych należy traktować jako wyjątek od reguły.

Brak przepisu szczególnego zawarty w ustawie prawa administracyjnego materialnego nie pozwala na zmianę decyzji poprzez przeniesienie jej na inny podmiot prawa.

Wobec przedmiotu ochrony, jakim jest ochrona interesu publicznego i wynikająca zeń konstrukcja udzielenia uprawnień w sferze prawa publicznego indywidualnie oznaczonej osobie, nie jest, w myśl powyższego, uzasadnione, by każdemu mogło być przyznane uprawnienie ze sfery prawa publicznego.

Ważne
W praktyce zdarzają się rozwiązania polegające na zastosowaniu art. 155 ustawy z 14.6.1960 r. ‒ Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 256 ze zm.; dalej: KPA), zgodnie z którym decyzja ostateczna, na mocy której strona nabyła prawo, może być w każdym czasie za zgodą strony uchylona lub zmieniona przez organ administracji publicznej, który ją wydał, jeżeli przepisy szczególne nie sprzeciwiają się uchyleniu lub zmianie takiej decyzji i przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony.

Orzecznictwo sądowe wypowiada się co do zasady przeciwko zastosowaniu tej instytucji, jako samodzielnej podstawy prawnej do zmiany decyzji polegającej na przeniesieniu praw i obowiązków z niej wynikających na inny podmiot, choć nie brak głosów przyzwalających na takie rozwiązanie.

W zależności od oceny sytuacji, można zobowiązać podmiot do złożenia nowego wniosku lub zastosować konstrukcję zmiany decyzji w trybie art. 155 KPA.

W drugim z omawianych przypadków, należy szczegółowo ustalić, czy podmiot przejmujący zezwolenie będzie spełniał warunki o wykonywania działalności nim objętej.