Tak stwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 31.1.2018 r. (0115-KDIT2-2.4011.369.2017.1.MM).

Chodziło o sytuację, gdy gmina opracowała zasady gospodarowania drewnem z drzew usuwanych z lasów stanowiących jej własność. W pierwszej kolejności zamierzała sprzedawać to drewno w drodze ogłaszanych przetargów. W razie braku nabywców zdecydowano o nieodpłatnym przekazaniu drewna mieszkańcom gminy. Z podjętej uchwały wynika, że drewno będzie przekazywane trzem grupom mieszkańców:

1) osobom fizycznym będącym w trudnej sytuacji materialnej wskazanym przez ośrodek pomocy społecznej (OPS) na wniosek wydziału ochrony środowiska urzędu miejskiego;

2) mieszkańcom gminy (osobom fizycznym), na ich pisemny wniosek, którzy w wyniku zdarzeń losowych ponieśli straty w mieniu;

3) osobom fizycznym, na ich pisemny wniosek, pod warunkiem, że osoby te w zamian za pozyskane drewno usuną drzewa we własnym zakresie, na własny koszt i ryzyko.

Wszystkie osoby, które otrzymały drewno od gminy, uzyskały przychód dla celów podatkowych. Z art. 11 ust. 1 ustawy z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 200; dalej: PDOFizU), wynika bowiem, że poza uzyskanymi w roku podatkowym pieniędzmi i środkami pieniężnymi, przychodem jest także wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń . Jednak nie wszystkie wymienione trzy grupy świadczeniobiorców zapłacą podatek od wartości otrzymanego drewna. Rozpatrzenia wymaga jednak każda z tych grup.

Po pierwsze, osoby fizyczne będące w trudnej sytuacji materialnej wskazane przez OPS. W tym przypadku trzeba pamiętać, że wolne od podatku dochodowego są świadczenia z pomocy społecznej (art. 21 ust. 1 pkt 79 PDOFizU). A zatem, zdaniem organu interpretacyjnego, w przypadku tych osób wartość uzyskanego drewna, jako pomoc rzeczowa, podlega temu zwolnieniu.

Po drugie, mieszkańcy gminy (osoby fizyczne), którzy złożyli pisemny wniosek o przyznanie im tego drewna w związku ze zdarzeniami losowymi, w wyniku których ponieśli straty w mieniu. Ważne tu jest zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 26a PDOFizU, zgodnie z którym wolne od podatku są świadczenia otrzymane z tytułu jednorazowej pomocy materialnej finansowanej ze środków budżetu państwa lub budżetów JST w związku z zaistniałym zdarzeniem losowym. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że i w przypadku tych osób zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku, tym razem z art. 21 ust. 1 pkt 26a PDOFizU.

Po trzecie, osoby fizyczne, które złożyły pisemny wniosek, pod warunkiem, że osoby te w zamian za pozyskane drewno usuną drzewa we własnym zakresie, na własny koszt i ryzyko. W odniesieniu do tej grupy osób organ interpretacyjny uznał, że nie obejmuje ich żadne przedmiotowe zwolnienie od podatku określone w art. 21 ust. 1 PDOFizU. Osoby te uzyskują więc podlegający opodatkowaniu przychód z tytułu nieodpłatnych, a ściślej częściowo odpłatnych, świadczeń. Wartość przychodu z tego tytułu ustala się m.in. na podstawie cen rynkowych stosowanych przy udostępnianiu rzeczy tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia. Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy tak ustaloną wartością tych świadczeń, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2a pkt 4, ust. 2b PDOFizU).

W wydanej interpretacji stwierdzono: „[Gmina ma obowiązek ustalić przychód] w oparciu o art. 11 ust. 2b [PDOFizU], czyli przychodem dla osoby, której będzie przyznawane drewno będzie różnica pomiędzy wartością [tego] drewna, ustaloną według zasad określonych w [art. 11 ust. 2a PDOFizU], a wartością pracy związanej z jego usunięciem. Tak obliczony przychód [gmina wykaże] w informacji PIT-8C. W tym przypadku [gmina nie występuje] w roli płatnika, a zatem [nie musi potrącać zaliczki na podatek], natomiast osoba, która otrzyma ww. świadczenie [musi] wykazać jego wartość w zeznaniu podatkowym wraz z pozostałymi dochodami uzyskanymi w danym roku podatkowym podlegającymi opodatkowaniu podatkiem dochodowym według skali podatkowej i samodzielnie obliczyć należny podatek dochodowy za dany rok podatkowy”.