Możliwość przenoszenia pracowników samorządowych do innych jednostek samorządowych nie jest niczym nowym. Regulacja tego dotycząca znajduje się w ustawie z 21.11.2008 r. o pracownikach samorządowych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1282; dalej: PracSamU). Na podstawie art. 22 tej ustawy, pracownika samorządowego zatrudnionego na stanowisku urzędniczym, w tym kierowniczym stanowisku urzędniczym, można na jego wniosek lub za jego zgodą przenieść do pracy w innej jednostce samorządowej w tej samej lub innej miejscowości, w każdym czasie, jeżeli nie narusza to ważnego interesu jednostki, która dotychczas zatrudniała pracownika samorządowego, oraz przemawiają za tym ważne potrzeby po stronie jednostki przejmującej.

Przeniesienie pojawiło się także w art. 15zzz1 ustawy z 2.3.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374 z zm.; dalej: KoronawirusU). Na tej podstawie, w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, pracownika samorządowego można tymczasowo przenieść, za jego zgodą, do wykonywania innej pracy, niż określona w umowie o pracę, zgodnej z jego kwalifikacjami, w jednostce organizacyjnej pomocy społecznej, o której mowa art. 6 pkt 5 ustawy z 12.3.2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1507), w tej samej lub innej miejscowości, jeżeli nie narusza to ważnego interesu jednostki, która dotychczas zatrudniała pracownika samorządowego, oraz przemawiają za tym ważne potrzeby po stronie jednostki przejmującej.

W obu powyższych przypadkach do przeniesienia nie może dojść bez zgody przenoszonej osoby.

Przyjęta przez Sejm „Tarcza 4.0” wprowadza nową możliwość. Według dodawanego do KoronawirusU art. 3a, w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii wójt, burmistrz, prezydent miasta, w tym prezydent miasta na prawach powiatu, może polecić:

1) pracownikowi podległego mu urzędu, tymczasowe przeniesienie,

2) kierownikowi podległej jednostki organizacyjnej, tymczasowe przeniesienie pracownika tej jednostki

– do wykonywania innej pracy, niż określona w umowie o pracę, zgodnej z jego kwalifikacjami, w innej jednostce, o której mowa w art. 2 PracSamU, w tej samej lub innej miejscowości, na czas określony do 3 miesięcy.

Ważne

Najsilniejszą różnicą pomiędzy projektowanym przeniesieniem, a dotychczas uregulowanymi w przepisach jest to, że nie jest dla niego konieczne uzyskanie zgody pracownika. Odbywać się będzie na podstawie polecenia służbowego, z wszystkimi możliwymi konsekwencjami służbowymi jego niezrealizowania.

Zgoda ma być wymagana jedynie od:

  • kobiety w ciąży,
  • pracownika opiekującego się dzieckiem do ukończenia przez nie 4 roku życia,
  • osoby będącej jedynym opiekunem dziecka w wieku do lat piętnastu.

Dla przeniesienia nie będzie również konieczne zawarcie porozumienia pomiędzy pracodawcami. Będzie narzucane przez wójta, burmistrza, prezydenta miasta w oparciu o konieczność zapewnienia sprawnej realizacji zadań jednostki, do której przenoszony jest pracownik:

  • wprost pracownikowi podległego urzędu,
  • pośrednio pracownikowi podległej jednostki organizacyjnej – w związku z brakiem podległości służbowej wójt (burmistrz, prezydent miasta) nie może wydawać bezpośrednio poleceń pracownikom tych jednostek; polecenie wydawane będzie zatem niejako poprzez kierownika jednostki, który będzie zobowiązywany do dokonania przeniesienia.

W tym drugim przypadku kierownik jednostki powinien otrzymywać informację, do której jednostki ma nastąpić przeniesienie. Z redakcji przyjętego przez Sejm przepisu można przyjąć, że polecenia takie może dotyczyć zarówno imiennie wskazanej osoby, jak i nie dookreślać tego, ograniczając się do określenia konieczności przeniesienia pracownika (pracowników).

Przeniesienie nie będzie powodować rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą dotychczasowym i w jego trakcie pracownikowi przysługiwać będzie wynagrodzenie stosowne do wykonywanej pracy, lecz nie niższe od dotychczasowego.