Praktyka planowania przestrzennego w Polsce wskazuje, że ryzyko klimatyczne, w tym aspekty związane z adaptacją do zmian klimatu, nie są w wystarczającym stopniu brane pod uwagę w procesie planowania przestrzennego.
W myśl założeń projektu celem ustawy jest, by miasta powyżej 20 000 mieszkańców zobowiązane były do opracowania miejskich planów adaptacji do zmian klimatu (MPA). Dodatkowo wnioski i rekomendacje z opracowanych MPA będzie należało uwzględniać w sporządzanych strategiach rozwoju gmin, studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin oraz miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego. Ponadto zakłada się uwzględnianie komponentu adaptacyjnego w polityce rozwoju województwa, poprzez zobowiązanie samorządu województwa do tworzenia warunków dla prowadzenia działań na rzecz adaptacji sektorów i obszarów wrażliwych na zmiany klimatu. Ponieważ jedynie działania na wszystkich szczeblach rządowych, jak i samorządowych zapewnią kompleksowość działań na rzecz wzmacniania polityki adaptacyjnej, zwłaszcza w kontekście wrażliwych na zmiany klimatu sektorów i obszarów.
Miasta powyżej 20 000 mieszkańców będą musiały w planowaniu przestrzennym uwzględniać działania zmniejszające wrażliwość na zmiany klimatyczne. Ustawa ma także doprecyzować przepisy ustawy z 3.10.2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko w kwestii dotyczących zakresu i elementów niezbędnych dla przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko w obszarze dotyczącym analiz klimatycznych (analiza podatności przedsięwzięcia na zmiany klimatu).
