Nowa ustawa ma zastąpić obecną regulację dotyczącą ponownego wykorzystania informacji publicznych zawartą w rozdziale 2a ustawy z 6.9.2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 782 ze zm.).(http://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12276300/katalog/12306669#12306669, dostęp: 9.10.2015 r.)
Zgodnie z art. 2 ust. 1 projektu, przez informację sektora publicznego należy rozumieć każdą treść lub jej część, niezależnie od sposobu utrwalenia (w postaci papierowej, elektronicznej, dźwiękowej, wizualnej lub audiowizualnej), będącą w posiadaniu podmiotów, które udostępniają lub przekazują tę informację w celu ponownego wykorzystywania . Natomiast, ponowne wykorzystywanie informacji to wykorzystywanie przez użytkowników (osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej) informacji sektora publicznego, w celach komercyjnych lub niekomercyjnych innych niż pierwotny publiczny cel, dla którego informacja została wytworzona.
Krąg podmiotów zobowiązanych do stosowania nowych przepisów został uregulowany w sposób bardzo zbliżony do funkcjonującego obecnie w odniesieniu do ustawy o dostępie do informacji publicznej – obejmuje on m.in.:
1) jednostki sektora finansów publicznych,
2) państwowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz
3) osoby prawne, utworzone w szczególnym celu zaspokajania potrzeb o charakterze powszechnym (art. 2 ust. 3 projektu).
Zgodnie z projektem, nowe przepisy nie będą miały zastosowania do:
1) jednostek publicznej radiofonii i telewizji,
2) państwowych i samorządowych instytucji kultury – z wyjątkiem muzeów, bibliotek publicznych oraz archiwów państwowych,
3) szkół wyższych,
4) bibliotek naukowych,
5) jednostek systemu oświaty.
Powszechne prawo do ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego
Podstawowym założeniem nowych przepisów jest powszechne prawo do ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego, zarówno udostępnionych w systemach teleinformatycznych (BIP lub centralne repozytorium informacji publicznej), jak i przekazanych na wniosek o ponowne wykorzystywanie lub w innych trybach (art. 5 projektu).
Bezpłatność przekazania informacji
Projekt przewiduje ponadto, że informacje sektora publicznego udostępnia się lub przekazuje w celu ich ponownego wykorzystywania bezpłatnie, chociaż w określonych sytuacjach podmiot zobowiązany może nałożyć opłatę, jeżeli przygotowanie lub przekazanie informacji w sposób lub w formie wskazanych we wniosku wymaga poniesienia dodatkowych kosztów (art. 15 i 16 ust. 1 projektu).
Jak już wyżej wskazano, ustawa przewiduje możliwość złożenia wniosku o ponowne wykorzystywanie, odstępując jednocześnie od wymogu korzystania z wzoru określonego rozporządzeniem. Skróceniu uległ termin rozpatrzenia wniosku – podmiot zobowiązany będzie miał na to maksymalnie 14 dni, podobnie jak w przypadku rozpoznawania wniosków o udostępnienie informacji publicznej.
Ostateczny kształt nowej ustawy poznamy dopiero po przeprowadzeniu pełnej procedury legislacyjnej.
