Z motywów jakim kierowali się projektodawcy wynika, że celem projektowanej regulacji jest gruntowna poprawa sytuacji strażaków Ochotniczych Straży Pożarnych oraz samych stowarzyszeń, które są i powinny pozostać jednymi z podstawowych podmiotów tworzonego systemu bezpieczeństwa wewnętrznego. Jednocześnie w uzasadnieniu projektu akcentuje się, że największym problemem są obecnie relacje OSP z gminami, które ustawowo mają obowiązek zapewniania „gotowości bojowej”, bez możliwości wpływu na sposoby ustalania tej gotowości. Projekt ustawy pozwala w sposób elastyczny kształtować formę przygotowania do podejmowania działań ratowniczych przez określenie poziomów przygotowania i motywowania strażaków, z udziałem gminy, która w większym stopniu niż w dotychczasowych przepisach powinna uczestniczyć w ich działalności.
Co ciekawe, jednym z wielu aspektów regulowanych projektem są m.in. kwestie finansowania OSP. W tym zakresie ogólne założenia zawiera art. 30, z którego m.in. wynika, że koszty funkcjonowania Ochotniczej Straży Pożarnej pokrywane są w szczególności:
1) z budżetów jednostek samorządu terytorialnego;
2) z budżetu państwa;
3) z dochodów instytucji ubezpieczeniowych, ubezpieczających osoby prawne i fizyczne;
4) z budżetów pracodawców na podstawie odrębnych przepisów;
5) ze środków pochodzących od osób fizycznych;
6) ze środków pochodzących ze zbiórek publicznych organizowanych przez stowarzyszenie Ochotniczej Straży Pożarnej;
7) ze środków własnych stowarzyszenia Ochotniczej Straży Pożarnej.
Rozwinięciem ww. ogólnej zasady w stosunku do jednostek samorządu terytorialnego o statusie gminy, są zapisy ujęte w art. 9 projektu. Tamże m.in. postanowiono, że gmina, w ramach realizacji zadania własnego ochrony przeciwpożarowej, zapewnia na rzecz Ochotniczej Straży Pożarnej w szczególności:
1) obiekty, tereny, pojazdy i sprzęt specjalistyczny, środki ochrony indywidualnej, umundurowanie i środki łączności oraz ich utrzymanie;
2) ubezpieczenie strażaków ratowników Ochotniczej Straży Pożarnej i kandydatów na strażaków ratowników Ochotniczej Straży Pożarnej w zakresie OC i NW od wykonywanych powierzonych zadań;
3) badania lekarskie strażaków‑ratowników Ochotniczej Straży Pożarnej stwierdzające brak przeciwwskazań do udziału w działaniach ratowniczych;
4) badania lekarskie kandydatów na strażaków‑ratowników Ochotniczej Straży Pożarnej stwierdzające brak przeciwwskazań do udziału w szkoleniu podstawowym przygotowującym do udziału w działaniach ratowniczych;
5) szkolenie w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.
Z kolei w ust. 3 dodano, że gmina w realizacji zadań, o których mowa w ust. 1, może korzystać ze wsparcia właściwego komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej oraz wojewody.
Z punktu widzenia gminy istotne jest to, że wskazane zadania będą wiązać się z określonymi wydatkami budżetowymi. Oczywiście, wydatki te ponoszone są i dziś w oparciu o regulacje prawne OchrPPożU, z tym że regulacje tej ustawy w mniejszym zakresie obciążają budżety gmin.
Podsumowując należy wskazać, że sama idea stworzenie odrębnego aktu prawnego dedykowanego jedynie jednostkom OSP wydaje się być słuszna. Pewnym problemem może być jednak aspekt finansowania tych jednostek, bowiem zapisy projektu zdają się przenosić na gminy praktycznie cały ciężar finansowy funkcjonowania OSP (na pewno większy niż dotychczas), o czym świadczy m.in. sposób zredagowania norm prawnych i użycie choćby pojęcia „w szczególności”, sugerującego szeroki zakres przedmiotowy finansowania.