W Dz.U. z 2024 r. pod poz. 1221 opublikowano ustawę z 12.7.2024 r. – Prawo komunikacji elektronicznej (dalej: PrKomElektr).
Z PrKomElektr wynika m.in., że nie stanowi działalności telekomunikacyjnej umożliwianie korzystania z publicznej sieci telekomunikacyjnej za pośrednictwem lokalnej sieci radiowej, jeżeli jest to działalność dodatkowa w stosunku do wykonywanej przez podmiot działalności głównej. PrKomElektr określa m.in. zasady:
- wykonywania działalności telekomunikacyjnej, w ramach której uregulowano zagadnienia obejmujące wpis do rejestru przedsiębiorców telekomunikacyjnych i rejestru jednostek samorządu terytorialnego wykonujących działalność w zakresie telekomunikacji, a także obowiązki informacyjne i sprawozdawcze;
- wnoszenia opłat – przedsiębiorca telekomunikacyjny uiszcza roczną opłatę telekomunikacyjną związaną z realizacją zadań w zakresie telekomunikacji przez ministra właściwego do spraw informatyzacji i Prezesa UKE;
- konsultacji, tzn. postępowania konsultacyjne i postępowania konsolidacyjnego;
- realizacji zadań i obowiązków na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego;
- realizacji satelitarnej usługi publicznej o regulowanym dostępie.
Przepisy dotyczące gospodarowania częstotliwościami i zasobami numeracji zawarto w dziale II i obejmują one: gospodarowanie częstotliwościami, używanie i obsługa urządzeń radiowych, a także gospodarowanie zasobami numeracji. W dziale III „Dostęp telekomunikacyjny” zawarto przepisy określające zagadnienia:
- zasady zapewnienia dostępu telekomunikacyjnego;
- obowiązki dostępowe symetryczne;
- koordynacja dostępu telekomunikacyjnego;
- decyzje obszarowe w zakresie dostępu telekomunikacyjnego.
Regulowanie rynku komunikacji elektronicznej (dział IV) obejmuje takie zagadnienia, jak:
- analiza rynków i nakładanie obowiązków regulacyjnych;
- obowiązki na rynkach hurtowych;
- migracja z infrastruktury objętej obowiązkami regulacyjnymi;
- ograniczenia na rynkach detalicznych;
- szczegółowe warunki regulacyjne;
- szczegółowe warunki inwestowania;
- rachunkowość regulacyjna i kalkulacja kosztów.
Natomiast z działu V wynika m.in., że operator multipleksu jest obowiązany do:
- umieszczania oraz rozpowszechniania lub rozprowadzania w multipleksie programów radiofonicznych i telewizyjnych nadawców posiadających koncesję na rozpowszechnianie programów w tym multipleksie;
- zapewnienia dostępu do multipleksu nadawcy, który uzyskał koncesję na rozpowszechnianie programu radiofonicznego lub telewizyjnego w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną w tym multipleksie, na warunkach równych i niedyskryminujących;
- zapewnienia nieprzerwanej cyfrowej transmisji sygnału multipleksu, chyba że przerwa nastąpiła z przyczyn technicznych lub nadawca zaprzestał udostępniania programu.
Warunki uznane zostają za dyskryminujące, jeżeli operator multipleksu oferuje nadawcy tę samą usługę dostępu na innych warunkach, niż uprzednio oferował ją innemu nadawcy, oraz gdy po stronie operatora multipleksu nie zachodzą żadne uzasadnione powody do zmiany oferty.
Zgodnie z art. 273 PrKomElektr, urządzenia radiowe wprowadzane do obrotu lub oddawane do użytku mają spełniać wymagania w zakresie:
- ochrony zdrowia i bezpieczeństwa osób i zwierząt domowych oraz ochrony mienia;
- efektywnego wykorzystania zasobów częstotliwości lub zasobów orbitalnych w celu unikania szkodliwych zakłóceń;
- kompatybilności elektromagnetycznej, określone w przepisach o kompatybilności elektromagnetycznej, w zakresie wynikającym z ich przeznaczenia;
- interfejsów ładowania i protokołów komunikacyjnych w zakresie ładowania, o ile takie wymagania wynikają z przepisów prawa.
W dziale VII zawarto regulacje dotyczące publicznie dostępnych usług komunikacji elektronicznej, a wynika z niego m.in., że na potrzeby niniejszego działu ilekroć jest mowa o usłudze komunikacji elektronicznej lub usłudze wchodzącej w jej zakres, należy przez to rozumieć usługę publicznie dostępną, czyli usługę dostępną dla ogółu użytkowników. W dziale tym uregulowano zagadnienia:
- prawa użytkowników końcowych;
- usługa powszechna – usługę powszechną stanowią: usługa adekwatnego szerokopasmowego dostępu do internetu i usługa komunikacji głosowej, świadczone z wykorzystaniem dowolnej technologii, w ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej lub stacjonarnej publicznej sieci telekomunikacyjnej, z zachowaniem dobrej jakości i po przystępnej cenie, dostępne w stałej lokalizacji na terytorium Polski (art. 355 PrKomElektr);
- odpowiedzialność za niewykonanie lub nienależyte wykonanie usług komunikacji elektronicznej;
- tajemnica komunikacji elektronicznej oraz dane użytkowników końcowych;
- cyfrowe transmisje radiofoniczne i telewizyjne.
W dziale VIII określono organy właściwe w sprawach komunikacji elektronicznej oraz postępowanie przed Prezesem UKE. Wynika z niego, że organy administracji publicznej pełniące kontrolę nad przedsiębiorcą komunikacji elektronicznej lub posiadające pakiet kontrolny przedsiębiorcy komunikacji elektronicznej zapewniają strukturalny rozdział funkcji związanych z prowadzeniem polityki regulacyjnej od funkcji związanych z wykonywaniem przez nie zadań i uprawnień właścicielskich wobec tego przedsiębiorcy.
Organami właściwymi w sprawach telekomunikacji są minister właściwy do spraw informatyzacji i Prezes UKE (art. 412 ust. 1 PrKomElektr).
Jeżeli zaś chodzi o:
- działania kontrolne Prezesa UKE, to jest on uprawniony do weryfikacji przestrzegania przepisów, decyzji oraz postanowień z zakresu komunikacji elektronicznej lub spełniania wymagań dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej;
- postępowanie przed Prezesem UKE, to postępowanie przed Prezesem UKE toczy się na podstawie przepisów KPA ze zmianami wynikającymi z ustawy oraz WspTelekomU.
W dziale IX nowej ustawy zawarto przepisy o karach pieniężnych i przepisy karne.
Bardzo ważne znaczenie ma też ustawa 12.7.2024 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo komunikacji elektronicznej (Dz.U. z 2024 r. poz. 1222; dalej: PWPrKomElektr). PWPrKomElektr określa przede wszystkim terminy wejścia w życie PrKomElektr, ale też na jej mocy utraci moc PrTelekom.
PWPrKomElektr wprowadza zmiany w 67 ustawach, do których stosuje się przepisy dotyczące komunikacji elektronicznej, a także zawiera szereg przepisów przejściowych i dostosowujących.