1. Omówienie przepisów
Uznanie takiej praktyki zawodowej odbywa się w drodze postępowania prowadzonego przez Prezesa Państwowej Agencji Atomistyki. W pierwszej kolejności składa się wniosek o uznanie praktyki zawodowej, do którego dołącza się dokumenty potwierdzające:
1) odbycie praktyki,
2) jej zakres,
3) nabyte umiejętności,
4) czas trwania oraz
5) miejsce odbycia.
Dokumenty te mogą być w języku polskim albo w innym języku wraz z tłumaczeniem na język polski dokonanym przez tłumacza przysięgłego prowadzącego działalność w RP lub państwie członkowskim. Wniosek można złożyć w formie papierowej albo elektronicznie.
Dzień otrzymania wniosku przez Prezesa Agencji uważa się za dzień wszczęcie postępowania. Prezes Agencji dokonuje oceny formalnej wniosku i w razie uznania go za niekompletny wzywa do jego uzupełnienia, wyznaczając termin, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Maksymalny uznawany okres praktyki zawodowej wymaganej do uzyskania uprawnień inspektora dozoru jądrowego, odbytej w innym państwie wynosi 6 miesięcy.
2. Komentarz
Rozporządzenie wydano na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy z 22.12.2015 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 65).
Niektóre zawody, tzw. regulowane, wymagają odbycia praktyki zawodowej niezbędnej do uzyskania określonych kwalifikacji. Praktyka taka może odbywać się także poza granicami Polski. W takiej sytuacji właściwy organ, uznaje praktykę zawodową odbytą w państwie członkowskim albo bierze pod uwagę praktykę zawodową odbytą w państwie niebędącym państwem członkowskim. W tym celu organ porównuje zakres i okres praktyki zawodowej odbytej w innym państwie z zakresem i okresem praktyki zawodowej wymaganej w Polsce i ustala okres praktyki, który podlega uznaniu.
Dotyczy to także inspektorów dozoru jądrowego, w przypadku których uznania praktyki zawodowej dokonuje Prezes Państwowej Agencji Atomistyki na zasadach określonych w powyższym rozporządzeniu.