Polska nie miała wyjścia. Musiała wykonać dyrektywę PE i RE 2014/36/UE z 26.2.2014 r. w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w celu zatrudnienia w charakterze pracownika sezonowego (Dz.Urz. UE L 94 z 28.03.2014, str. 375). Uczyniła to ustawą z 20.7.2017 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz zmianie niektórych innych ustaw, która zacznie obowiązywać od 1.1.2018 r. Dodaje ona w zakresie pracy sezonowej art. 88n-88y do ustawy z 20.4.2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1065 ze zm. – dalej: PromZatrU).

Na czas określony

Od przyszłego roku będzie obowiązywało specjalne zezwolenie na pracę sezonową. Ma być ono wymagane w tych obszarach gospodarki, które zostaną określone w przepisach wykonawczych, przy czym dyrektywa wskazuje: rolnictwo, ogrodnictwo i turystykę. Wyda je starosta właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi (dalej również zatrudniający). Pod dwoma warunkami:

1) wysokość wynagrodzenia określonego w umowie z cudzoziemcem, nie będzie niższa od wynagrodzenia pracowników wykonujących w tym samym wymiarze czasu pracę porównywalnego rodzaju lub na porównywalnym stanowisku,

2) załącznikiem do wniosku o zezwolenie będzie informacja o braku możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych pracodawcy w oparciu o rejestry bezrobotnych i poszukujących pracy lub o negatywnym wyniku rekrutacji organizowanej dla pracodawcy, sporządzoną z uwzględnieniem pierwszeństwa dostępu do rynku pracy dla obywateli polskich oraz cudzoziemców – ten wymóg nie dotyczy państw wyłączonych z obowiązku uzyskiwania zezwoleń i objętych procedurą oświadczeniową.

Zezwolenie może zostać wystawione jedynie na czas określony, nie dłuższy niż 9 miesięcy w roku kalendarzowym. Starosta będzie miał prawo przedłużyć jego ważność, gdy cudzoziemiec wjedzie do Polski na podstawie wizy wydanej w celu wykonywania pracy sezonowej lub w ramach ruchu bezwizowego w związku z wnioskiem o wydanie zezwolenia na pracę sezonową wpisanym do ewidencji. Ale i tak łączny okres ma wynosić maksymalnie 9 miesięcy w ciągu roku kalendarzowego.

Ważne
Przy rozpatrywaniu wniosków o zezwolenie będzie stosowana zasada pierwszeństwa. Stawia ona w uprzywilejowanej pozycji cudzoziemców, którzy co najmniej raz w okresie 5 lat poprzedzających złożenie wniosku wykonywali pracę na rzecz danego podmiotu na podstawie zezwolenia na pracę sezonową, jeżeli praca będzie wykonywana na podstawie umowy o pracę.

Terminy na decyzję

Wniosek o zezwolenie zostanie wpisany do ewidencji, a zezwolenie trafi do wnioskodawcy w ciągu 7 dni roboczych od złożenia kompletnego wniosku. W tym samym terminie ma zostać wydana decyzja o odmowie wydania zezwolenia, jeśli zachodzą przesłanki do jej podjęcia. Ale jeśli sprawa wymaga przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, wówczas na wszystkie wymienione wcześniej czynności starosta będzie miał 30 dni.

Legalna praca

Pracę na warunkach określonych w zaświadczeniu (otrzyma je cudzoziemiec) o wpisie wniosku o wydanie zezwolenia na pracę sezonową do ewidencji wniosków w sprawie pracy sezonowej uważa się za legalną od dnia, w którym podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi przedstawił kopię ważnego dokumentu uprawniającego do pobytu na polskim terytorium i adresie zakwaterowania w Polsce, do dnia doręczenia decyzji starosty w sprawie zezwolenia na pracę sezonową. Dostarczenie tych dwóch dokumentów w pierwszym dniu pracy urzędu, gdy dzień rozpoczęcia pracy przez cudzoziemca przypada na dzień wolny od pracy w tym urzędzie, również będzie kwalifikowane jako legalna praca.

Do okresów legalnej pracy nie będą wliczane okresy zawieszenia postępowania na wniosek strony.

Dokument zindywidualizowany

Zezwolenie na pracę sezonową ma być wydawane dla określonego cudzoziemca. W jego treści znajdą się: podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi, najniższe wynagrodzenie cudzoziemca, wymiar czasu pracy albo liczbę godzin pracy w tygodniu lub miesiącu, rodzaj umowy będącej podstawą wykonywania pracy oraz okres ważności zezwolenia. Gdy zezwolenie będzie dotyczyć pracy tymczasowej, ma także zawierać dane pracodawcy-użytkownika.

Zatrudniający będzie mógł powierzyć cudzoziemcowi inną pracę niż definiowana jako sezonowa. Jednak nie na dłużej niż 30 dni w ciągu ważności zezwolenia. I tylko wtedy, gdy spełnione są warunki wskazane w nowym art. 88s ust. 1 PromZatrU. W takim przypadku nie będzie potrzebne nowe zezwolenie. Nie będzie ono także konieczne w razie:

  • zmiany siedziby lub miejsca zamieszkania, nazwy lub formy prawnej podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi lub przejęcie zakładu pracy lub jego części przez innego pracodawcę,
  • przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę,
  • zawarcia umowy o pracę zamiast cywilnoprawnej między zatrudniającym a cudzoziemcem.

Warunki uchylenia

Starosta uchyli wydane zezwolenie na pracę sezonową, jeżeli:

  • zmienią się okoliczności lub dowody, odnoszące się do tego dokumentu,
  • ustanie przyczyna udzielenia zezwolenia,
  • podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi w toku postępowania przedstawi nieprawdziwe dane, zezna nieprawdę albo przedłoży sfałszowany dokument jako autentyczny,
  • zatrudniający nie dopełni obowiązków, przewidzianych w art. 88h ust. 4 PromZatrU na okoliczność stwierdzenia naruszenia ustawowych zobowiązań wobec cudzoziemca (np. nieprzedstawienie umowy w języku zrozumiałym dla niego),
  • podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi nie prowadzi działalności uzasadniającej powierzenie pracy cudzoziemcowi, w szczególności: działalności gospodarczej, statutowej lub rolniczej, jego działalność jest w okresie likwidacji lub w okresie zawieszenia,
  • zatrudniający zostanie prawomocnie skazany (w tym ponownie) m.in. za nielegalne zatrudnianie cudzoziemców czy podrabianie dokumentów.