Stan faktyczny sprawy

Przedmiotowa sprawa dotyczyła przyłączenia do sieci energetycznej elektrowni wiatrowej. Prace rozpoczęto jeszcze w 2007 r., kiedy to spółka W. złożyła do miejscowego operatora wniosek o przyłączenie do sieci energetycznej farmy wiatrowej – elektrowni obejmującej 60 wiatraków – turbin, po 2 MW mocy każda. W związku z budową elektrowni został sporządzony stosowny projekt, do którego dołączono także obowiązkowe opracowanie dotyczące warunków przyłączenia do sieci, o którym mowa w art. 7 ust. 3a ustawy z 10.4.1997 r. Prawo energetyczne (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 1059 ze zm., dalej: PrEnerg).

Procedura przyłączenia do sieci trwała jednak dość długo. Zanim się zakończyła w 2010 r. weszła w życie nowelizacja Prawa energetycznego, przewidująca m.in. obowiązek przedłożenia przez wnioskodawcę dokumentów potwierdzających prawa do gruntów, na których ma być zbudowana elektrownia, a także wykazania, że budowę takiej elektrowni wiatrowej dopuszczają miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego. Ponieważ spółce nie udało się skompletować dokumentów, ani przestawić planu zagospodarowania przewidującego budowę elektrowni we wskazanym miejscu, zdecydowała się na zmianę wniosku. Operator sieci otrzymał pismo, w którym spółka wnosiła o przyłączenie do sieci w tym samym miejscu elektrowni o mocy 120 MW, ale złożonej już z 40 turbin innego typu, o zwiększonej mocy, w dodatku posadowionych w innej gminie, odległej od pierwotnej lokalizacji o blisko 25 km.

W tej sytuacji operator sieci stwierdził, że wniosek jest niepełny i pozostawił go bez rozpoznania. Natomiast nowa lokalizacja turbin w ogóle nie była przedmiotem badania, gdyż operator uznał, że wniosku o przyłączenie do sieci elektrowni w tej lokalizacji nigdy nie składano.

Skarga do Urzędu Regulacji Energetyki

Na te czynności operatora spółka złożyła skargę do Urzędu Regulacji Energetyki. Prezes URE wydał decyzję oddalającą odwołanie, wskazując, że operator nie ma obowiązku przyłączenia do sieci elektrowni umiejscowionej w nowej lokalizacji, gdyż wniosek dotyczył innej lokalizacji oraz innych urządzeń. Skoro złożono wniosek o przyłączenie elektrowni z konkretnej lokalizacji to nie można go dowolnie zmieniać w toku postępowania. Spółka odwołała się do sądu.

Ścieżka sądowa

Sąd I instancji uznał, że spółka miała prawo do zmiany wniosku i uchylił decyzję Prezesa URE, zobowiązując tym samym operatora do przyłączenia spornej elektrowni do sieci. Jednakże w wyniku apelacji sąd II instancji zmienił wyrok i oddalił w całości odwołanie, przywracając ważność decyzji URE. Podobnie orzekł Sąd Najwyższy oddalając skargę kasacyjną spółki. SN w uzasadnieniu wskazał, że w wyniku nowelizacji powstał nowy stan prawny nakładający na wnioskujących o przyłączenie do sieci elektrowni obowiązki dostarczenia stosownych dokumentów. Tego wnioskodawca w rozpoznawanej sprawie nie dokonał, za to zdecydował się na zmianę treści wniosku. Zdaniem SN niewłaściwe jest całkowite wyłączenie możliwości modyfikacji takiego wniosku.

Ważne
W ocenie SN zakres czasowy modyfikacji wniosku musi być jednak ograniczony. Przyjąć należy, że zmiany wniosku o przyłączenie są dopuszczalne do momentu przedłożenia ekspertyzy wpływu urządzeń i instalacji na system elektroenergetyczny, o której mowa w art. 7 ust. 8e PrEnerg.

Późniejsza zmiana treści wniosku nie jest już możliwa. Jeżeli nie zostaną dostarczone wymagane dokumenty planistyczne i potwierdzające prawa do gruntów, wniosek jest niepełny i operator sieci ma prawo odmówić przyłączenia do sieci nowej elektrowni, albo – gdy wniosek złożono przed nowelizacją Prawa energetycznego – pozostawić go bez rozpoznania, co jest równoznaczne z odmową przyłączenia.