Pracownicy zyskają dodatkowy czas na wystąpienie o sprostowanie świadectwa pracy. Dziś mają 7 dni na złożenie wniosku w tej sprawie do pracodawcy, a gdy ten odmówi uwzględnienia żądania – 7 dni od zawiadomienia o tym fakcie na skierowanie sprawy do sądu. Oba terminy zostaną wydłużone do 14 dni po wejściu życie prezydenckiej noweli Kodeksu pracy i innych ustaw, w tym Kodeksu postępowania cywilnego (dalej nowela), co ma nastąpić po upływie 3 miesięcy od jej opublikowania. Co więcej, jeśli pracodawca nie poinformuje o odmowie sprostowania świadectwa, pracownik będzie mógł zwrócić się do sądu w tej sprawie w każdym czasie, do upływu okresu przedawnienia – ustawodawca nie przewidział żadnego terminu w tym przypadku (art. 97 § 21 zd. 3 KP w nowym brzmieniu).
Rodzaje żądań
Oprócz sprostowania świadectwa pracy, dzięki wprowadzanemu nowelą art. 971 KP pracownik będzie mógł domagać się w sądzie:
Z żądaniami w tych sprawach będzie mógł wystąpić w każdym czasie, do upływu terminu przedawnienia.
Dotychczas grzywna od 1000 do 30 000 zł groziła pracodawcy za niewydanie świadectwa pracy. Po zmianie przepisów będzie musiał ją zapłacić za nieterminowe wykonanie tego obowiązku (art. 282 § 1 pkt 3 KP w nowym brzmieniu).
Tryb procedowania
Jeśli pracownik zwróci się do sądu o zobowiązanie pracodawcy do wydania świadectwa pracy, lecz okaże się, że pracodawca nie istnieje albo z innych przyczyn wytoczenie przeciwko niemu powództwa jest niemożliwe, sąd rozpozna sprawę w postepowaniu nieprocesowym jako żądanie ustalenia uprawnienia do otrzymania świadectwa pracy (dodany nowelą art. 4771a KPC). Z kolei, gdy po złożeniu przez pracownika wniosku o ustalenie uprawnienia do otrzymania świadectwa pracy, wyjdzie na jaw, że wytoczenie powództwa o zobowiązanie pracodawcy do wydania świadectwo pracy jest możliwe, sąd rozpozna żądanie w procesie jako żądanie zobowiązania pracodawcy do wydania świadectwa pracy (dodany nowelą art. 69110 § 2 KPC.
Treść wniosku
We wniosku o ustalenie uprawnienia do otrzymania świadectwa pracy pracownik będzie wskazywał:
Skutki orzeczenia
Orzeczenie sądu będzie zawierało – jeśli ustalenie wszystkich faktów będzie niemożliwe – co najmniej: okres i rodzaj wykonywanej pracy, wymiar czasu pracy, zajmowane stanowiska oraz tryb rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy, a jeżeli określenie trybu rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy również̇ jest niemożliwe – wskazanie, że rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło za wypowiedzeniem dokonanym przez pracodawcę̨. Dotyczy to zarówno postanowienia uwzględniającego żądanie ustalenia uprawnienia do otrzymania świadectwa pracy, jak i wyroku zobowiązującego pracodawcę do wydania świadectwa pracy (dodane art. 4771b § 1 i art. 69110 § 3 KPC). Orzeczenie sądu zastąpi świadectwo pracy (dodane art. 4771b § 2 i art. 69110 § 4 KPC).
Przedstawione zasady mają być także stosowane wobec żądania sprostowania świadectwa pracy (dodane art. 4771b § 3 i art. 69111 KPC).
Właściwość sądu
Poza sprawami o świadectwa pracy w art. 1050 KPC został dopisany nowelą § 11. Przepis daje wybór wierzycielowi w sprawach z prawa pracy co do miejsca złożenia wniosku o wyznaczenie dłużnikowi terminu na wykonanie czynności, której nikt nie może za niego zrealizować. Będzie miał prawo uczynić to w sądzie:
* Pola wymagane
Zasady przetwarzania danych osobowych: Administratorem danych osobowych jest Wydawnictwo C.H.Beck sp. z o.o., Warszawa, ul. Bonifraterska 17, kontakt: daneosobowe[at]beck.pl. Dane przetwarzamy w celu marketingu własnych produktów i usług, w celach wskazanych w treści zgód, jeśli były wyrażane, w celu realizacji obowiązków prawnych, oraz w celach statystycznych. W sytuacjach przewidzianych prawem, przysługują Ci prawa do: dostępu do swoich danych, otrzymania ich kopii, sprostowania, usunięcia, ograniczenia przetwarzania, przenoszenia, cofnięcia zgody oraz wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania danych. Pełne informacje w Polityce prywatności.