W przewodniku podkreślono zalety wynikające ze stosowania klauzul umownych. Przede wszystkim ułatwiają one transfer i porozumienie między państwami ze względu na swoją uniwersalność. Powoduje to powstawanie „konwergencji na poziomie umownym”, co przyspiesza proces bezpiecznego przekazywania danych i ogranicza ewentualne nieporozumienia. Jest to szczególnie ważne w przypadku przekazywania danych do państw posiadających niższy niż w krajach Organizacji poziom ochrony. Ponadto, klauzule wyznaczają nowy standard ochrony danych osobowych tworząc mechanizmy rozliczania państw z ewentualnych uchybień. Jest to przyszłość bezpiecznych transferów danych osobowych pomiędzy państwami.

Na początku dokumentu podkreślono rolę państw Ameryki Łacińskiej dla utrzymania ciągłości przepływu danych pomiędzy państwami i ich odpowiedniej ochrony, w szczególności, gdy dane przekazywane są do państwa trzeciego niedysponującego narzędziami wystarczająco skutecznej ochrony. Z dokumentu dowiadujemy się, że w krajach Ameryki Łacińskiej obowiązuje zasada adekwatności. Państwo trzecie może być uznane za „adekwatne”, gdy w jego systemie prawnym znajdują się odpowiednie mechanizmy chroniące dane osobowe w dostateczny sposób. Dla przykładu podano warunki progowe uznania państwa za posiadające adekwatny poziom ochrony danych przez państwa Unii Europejskiej. Są to między innymi wymóg bycia „państwem prawa”, poszanowanie praw człowieka, a także innych praw podstawowych. Zgodnie z zasadą generalną transferu danych osobowych w Ameryce Łacińskiej, w przypadku braku spełnionego przez państwo warunku adekwatności, Administrator danych może dokonać transferu danych do państwa trzeciego wyłącznie wtedy, kiedy zapewniono w nim odpowiednie gwarancje ochrony, a osoby, których dane dotyczą posiadają odpowiednie środki do egzekwowania swoich praw. Obowiązują jednak pewne wyjątki. Kraje należące do Organizacji, w przypadku pojawienia się wątpliwości co do bezpieczeństwa danych osobowych w danym kraju, mogą we własnym zakresie postanowić o utworzeniu pewnych ograniczeń w transferze danych szczególnych kategorii: bezpieczeństwo narodowe, bezpieczeństwo publiczne, zdrowie publiczne, ochrony praw i wolności osób trzecich, prawa i wolności osób trzecich oraz interes publiczny

Co ważne, administrator danych osobowych podczas stosowania wzorów i klauzul umownych nie może zapomnieć o swoich podstawowych obowiązkach wynikających z obowiązującego prawa. Wśród najważniejszych obowiązków wymieniono informowanie osób, których prawa dotyczą o stosowanej polityce prywatności, w tym informowanie o międzynarodowych transferach danych do państw trzecich, w których może nie być zapewniony odpowiedni poziom ochrony. Zawsze należy również pamiętać, że każde państwo może posiadać dodatkowe wymogi uzupełniające, które należy spełnić w przypadku transferu danych. Wymogi takie obowiązują np. w Meksyku.

Przewodnik nie jest aktem prawnym i nie ma mocy wiążącej.

Źródło:

https://www.redipd.org/sites/default/files/2022-09/guia-clausulas-tidp.pdf