Z punktu widzenia poruszonej problematyki kluczowe regulacje zostały zawarte w art. 17 PodLokU. Z treści tego artykułu m.in. wynika, że rada gminy może wprowadzić opłatę uzdrowiskową. Opłatę uzdrowiskową pobiera się od osób fizycznych przebywających dłużej niż dobę w celach zdrowotnych, turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych w miejscowościach znajdujących się na obszarach, którym nadano status uzdrowiska na zasadach określonych w LeczUzdrowU – za każdą rozpoczętą dobę pobytu (ust. 1a).

W ust. 2 podano m.in., że opłaty uzdrowiskowej nie pobiera się:

1) pod warunkiem wzajemności – od członków personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca pobytu stałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) od osób przebywających w szpitalach;

3) od osób niewidomych i ich przewodników;

4) od podatników podatku od nieruchomości z tytułu posiadania domów letniskowych położonych w miejscowości, w której pobiera się opłatę miejscową albo uzdrowiskową;

5) od zorganizowanych grup dzieci i młodzieży szkolnej.

Zgodnie zaś z art. 19 pkt 1 PodLokU – zasady ustalania i poboru oraz terminy płatności i wysokość stawek tej opłaty określa rada gminy w uchwale, przy czym ustalone stawki nie mogą przekroczyć maksymalnych stawek określonych w ustawie. Zgodnie z obwieszczeniem Ministra Finansów z 22.7.2021 r. (M.P. z 2021 r. poz. 724) dla opłaty uzdrowiskowej wynoszą w 2022 r. 4,83 zł dziennie.

Na tle wskazanych regulacji prawnych regionalna izba obrachunkowa stwierdziła nieważność uchwały w sprawie opłaty uzdrowiskowej w całości. W argumentach prawnych wskazano m.in. na fakt, że zapisy ww. art. 17 ust. 1a PodLokU stanowią, że obowiązek uiszczenia opłaty uzdrowiskowej powstaje po upływie pierwszej doby pobytu w danej miejscowości – za każdą rozpoczętą dobę. Tym samym, w przypadku przebywania w danej miejscowości przez mniej niż dobę, nie ma podstaw prawnych do pobierania opłaty. Dalej podkreślono, że: Nie ma też podstaw do żądania uiszczenia „z góry” kwoty należnej za cały deklarowany okres pobytu. Pobieranie opłaty uzdrowiskowej zgodnie z zapisami uchwały Rady Gminy (…) „w pierwszym dniu pobytu” – oznacza jej pobranie bez powstania zobowiązania podatkowego i pozostaje w sprzeczności z zapisami art. 17 ust. 1a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. D.U. z 2019 roku, poz. 1170).

Podsumowując, rozstrzygnięcie nadzorcze regionalnej izby obrachunkowej jest uzasadnione. Należy bowiem mieć na uwadze, że opłatę uzdrowiskową pobiera się od osób fizycznych przebywających dłużej niż dobę w celach zdrowotnych, turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych w miejscowościach znajdujących się na obszarach, którym nadano status uzdrowiska.

Źródło: https://bip.rzeszow.rio.gov.pl