Opinia Rzecznika TSUE w sprawie ulgi na złe długi

Chodzi tu o opinię w sprawie pytań prejudycjalnych dotyczących oceny zgodności polskich przepisów o uldze na złe długi z przepisami prawa unijnego.(sygn. C-335/19).

Polskie przepisy o VAT nie dają możliwości skorzystania z ulgi na złe długi w sytuacji, gdy dłużnik jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, upadłościowego lub likwidacji.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 347/1 ze zm.; dalej: Dyrektywa 2006/112/WE), w przypadku anulowania, wypowiedzenia, rozwiązania, całkowitego lub częściowego niewywiązania się z płatności lub też w przypadku obniżenia ceny po dokonaniu dostawy, podstawa opodatkowania jest stosownie obniżana na warunkach określonych przez państwa członkowskie.

Rzecznik TSUE odniosła się do tego przepisu odwołując do orzecznictwa TSUE, że art. 90 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE wprowadza zasadę, zgodnie z którą podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane. Organ podatkowy nie może się pobrać kwoty VAT wyższej od tej, którą otrzymał podatnik.

Z art. 90 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE wynika zaś, że w przypadku całkowitego lub częściowego niewywiązania się z płatności państwa członkowskie mogą odstąpić od zastosowania zasady z art. 90 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE.

Zdaniem Rzecznik TSUE, zgodnie z tym przepisem, wyłączenie możliwości skorzystania przez podatników z ulgi na złe długi przewidziano tylko w pewnych wyjątkowych sytuacjach, wyłącznie w celu zapobieżenia nadużyciom.

Podsumowując, Rzecznik TSUE uznała, że art. 90 Dyrektywy 2006/112/WE nie pozwala wyłączać możliwości dokonania korekty zobowiązania podatkowego (zastosowania ulgi na złe długi) tylko na tej podstawie, że w chwili wykonania świadczenia lub w chwili dokonania korekty dłużnik jest już w trakcie postępowania upadłościowego lub w likwidacji.

Trzeba podkreślić, że TSUE nie jest związany opinia swoich rzeczników, jednak praktyka pokazuje, że w zasadzie orzeczenia TSUE nie są sprzeczne ze stanowiskiem rzecznika.