W jednostkach budżetowych do stażu pracy, w tym do wysługi lat oraz do nagrody jubileuszowej, zalicza się okresy pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym. Taki okres należy jednak odpowiednio udokumentować. Jednym z możliwych dowodów mogą być dokumenty potwierdzające opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne rolników (KRUS).
Okres prowadzenia gospodarstwa rolnego wlicza się do pracowniczego stażu pracy po spełnieniu warunków określonych w ustawie z dnia 20.7.1990 r. o wliczaniu okresów pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym do pracowniczego stażu pracy (Dz.U. z 1990 r. nr 54, poz. 310 ze zm.; dalej: ustawa). Ustawa ta wskazuje szczegółową procedurę, którą pracownik musi przejść, aby okres ten został zaliczony. Pracodawca z sektora finansów publicznych ma obowiązek wymagać od pracownika dopełnienia tej procedury.
Krok 1.
Pracownik składa wniosek do właściwego urzędu gminy o wydanie zaświadczenia potwierdzającego okresy pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym – w celu przedłożenia go pracodawcy.
Krok 2.
Organ gminy wydaje stosowne zaświadczenie albo na piśmie zawiadamia wnioskodawcę, że nie dysponuje dokumentami uzasadniającymi wydanie zaświadczenia o pracy zainteresowanej osoby w indywidualnym gospodarstwie rolnym.
Krok 3.
Jeżeli pracownik dysponuje kopią swojego wniosku do organu gminy oraz pismem od organu gminy, wówczas zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy, okresy pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym mogą być udowodnione zeznaniami co najmniej 2 świadków zamieszkujących w tym czasie na terenie, na którym jest położone to gospodarstwo rolne. Określenie „mogą być udowodnione” należy interpretować w ten sposób, że pracownik może przedstawić także inne dowody, np. dokumenty z KRUS. Jednakże, aby wypełnić procedurę z ustawy, wskazane jest, aby pracownik dostarczył także zeznania świadków.
W przypadku pracodawców prywatnych, którzy wypłacają dodatek stażowy lub nagrodę jubileuszową, możliwe jest zaliczenie okresu prowadzenia gospodarstwa rolnego do stażu pracy na podstawie dowolnych wiarygodnych dokumentów, bez konieczności przeprowadzania pełnej procedury przewidzianej ustawą.
