Rozporządzenie to jest aktem wykonawczym do ustawy z 12.6.2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 568 ze zm.; dalej: SystHandlUprEmGazCieplU). Określa ono 4 grupy zagadnień. Jakich – o tym poniżej.

1. Wymagania dotyczące wyodrębnienia podinstalacji w ramach instalacji oraz instalacji nowej (art. 21 ust. 1 pkt 2 i art. 68 ust. 2 pkt 1 oraz w art. 71 ust. 3 pkt 1 SystHandlUprEmGazCieplU).

Łączna wielkość produkcji i łączna wielkość emisji z wszystkich wyodrębnionych podinstalacji nie może być większa niż całkowita wielkość produkcji i całkowita wielkość emisji z instalacji.

2. Zakres i sposób gromadzenia danych do określania początkowej zainstalowanej zdolności produkcyjnej (art. 21 ust. 1 pkt 3, art. 68 ust. 2 pkt 2 oraz art. 71 ust. 3 pkt 2 SystHandlUprEmGazCieplU) w instalacji i podinstalacji w celu określenia okresów odniesienia będących podstawą do wyliczania przydziału uprawnień do emisji.

3. Sposób określania historycznego poziomu działalności (art. 21 ust. 1 pkt 4 SystHandlUprEmGazCieplU), oraz poziomów działalności, o których mowa w art. 68 ust. 2 pkt 3 i art. 71 ust. 3 pkt 3 SystHandlUprEmGazCieplU.

Historyczny poziom działalności w instalacji, w której wyodrębniono podinstalację objętą wskaźnikiem emisyjności dla produktu, określa się odrębnie dla każdego produktu, w oparciu o medianę historycznej rocznej wielkości produkcji danego produktu w odpowiednim okresie odniesienia, tj. dla okresu odniesienia od 1.1.2005 r. do 31.12.2008 r. albo dla okresu odniesienia od 1.1.2009 r. do 31.12.2010 r., jeżeli poziom działalności w drugim okresie odniesienia jest wyższy.

4. Sposób obliczania wstępnej rocznej liczby uprawnień do emisji.

W przypadku podinstalacji objętej danym wskaźnikiem emisyjności, wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji na dany rok oblicza się zgodnie z wzorami określonymi w rozporządzeniu.