Na gruncie KP, poza ograniczeniami dotyczącymi monitoringu biometrycznego, przewidziane zostały także ograniczenia dotyczące miejsca umieszczania monitoringu.

Kodeks pracy przewiduje dwa wyłączenia:

1) bezwzględne – z którego wynika że bez jakiegokolwiek wyjątku zabronione jest umieszczanie monitoringu w pomieszczeniach udostępnianych zakładowej organizacji związkowej oraz

2) względne – zabraniające umieszczania monitoringu wizyjnego w pomieszczeniach sanitarnych, szatniach, stołówkach oraz palarni.

Monitoring w tych miejscach jest możliwy do zastosowania, jeżeli:

1) jest to niezbędne do realizacji celu, dla którego wprowadzany jest monitoring,

2) nie naruszy to godności oraz innych dóbr osobistych pracownika, w szczególności poprzez zastosowanie technik uniemożliwiających rozpoznanie przebywających w tych pomieszczeniach osób.

Ważne

Zasadniczo monitoring pomieszczeń sanitarnych wymaga w każdym wypadku uzyskania uprzedniej zgody zakładowej organizacji związkowej, a jeżeli u pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa – uprzedniej zgody przedstawicieli pracowników wybranych w trybie przyjętym u danego pracodawcy.

Pomimo wątpliwości, jakie sygnalizuje się w części komentarzy, wskazany zakaz w żadnym zakresie nie jest iluzoryczny. Prawodawca widząc, że mogą wystąpić przypadki, w których ze względu np. na ochronę mienia pracodawcy konieczne jest zastosowanie monitoringu w pomieszczeniach sanitarnych, wprowadził rozwiązania zabezpieczające pracowników przed uznaniową decyzją pracodawcy, a także środki techniczne, które powinny zostać w takim przypadku zastosowane, aby w żaden sposób nie naruszyć godności lub innych dóbr osobistych pracownika (chociażby polegające na nagraniu pracownika, który się przebiera).