Rozporządzenie określa gatunki zwierząt:
1) objętych ochroną ścisłą, z wyszczególnieniem gatunków wymagających ochrony czynnej (zał. nr 1),
2) objętych ochroną częściową (zał. nr 2),
3) objętych ochroną częściową, które mogą być pozyskiwane, oraz sposoby ich pozyskiwania (zał. nr 3),
4) wymagających ustalenia stref ochrony ostoi, miejsc rozrodu lub regularnego przebywania (zał. nr 4).
W rozporządzeniu określono także:
1) właściwe dla poszczególnych gatunków lub grup gatunków zwierząt zakazy i odstępstwa od zakazów;
2) sposoby ochrony gatunków, w tym wielkość stref ochrony.
Ochrona gatunkowa (art. 46 ustawy z 16.4.2004 r. o ochronie przyrody [t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2134]):
1) obejmuje okazy gatunków oraz siedliska i ostoje roślin, zwierząt i grzybów;
2) ma na celu zapewnienie przetrwania i właściwego stanu ochrony dziko występujących na terenie kraju lub innych państw członkowskich UE rzadkich, endemicznych, podatnych na zagrożenia i zagrożonych wyginięciem oraz objętych ochroną na podstawie przepisów umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, gatunków roślin, zwierząt i grzybów oraz ich siedlisk i ostoi, a także zachowanie różnorodności gatunkowej i genetycznej.
W celu ochrony ostoi i stanowisk roślin lub grzybów objętych ochroną gatunkową lub ostoi, miejsc rozrodu i regularnego przebywania zwierząt objętych ochroną gatunkową mogą być ustalane strefy ochrony.
