W dniu 2.3.2020 r. Sejm RP uchwalił ustawę o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych. Ustawa ta została ogłoszona 7.3.2020 r. w Dz.U. z 2020 r. pod poz. 374 i 8.3.2020 r. weszła w życie.
W przepisach ustawy określono, że świadczenia opieki zdrowotnej wykonywane w związku z przeciwdziałaniem COVID-19 są udzielane przez podmioty wykonujące działalność leczniczą wpisane do wykazu opracowywanego przez właściwego miejscowo dyrektora oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w porozumieniu z wojewodą.

Ważne
Podmioty wykonujące działalność leczniczą udzielające świadczeń opieki zdrowotnej wykonywanych w związku z przeciwdziałaniem COVID-19 nie muszą być zakwalifikowane do tzw. sieci szpitali lub też mieć zawartej umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Warto zaznaczyć, że świadczenia zdrowotne udzielone w związku z przeciwdziałaniem COVID-19 będą finansowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia ze środków pochodzących z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia.
W ustawie sprecyzowano także możliwość nałożenia na podmiot leczniczy będący spółką kapitałową, w której jedynym albo większościowym udziałowcem albo akcjonariuszem jest Skarb Państwa lub podmiot leczniczy będący samodzielnym publicznym albo niepublicznym zakładem opieki zdrowotnej lub państwową jednostką budżetową obowiązku wykonania określonego zadania w związku z przeciwdziałaniem COVID-19. Ustawa reguluje, że obowiązki podmiotu leczniczego mogą dotyczyć zmian w strukturze organizacyjnej podmiotu leczniczego lub przekazania produktów leczniczych, wyrobów medycznych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz aparatury i sprzętu medycznego, w celu zapewnienia kontynuacji udzielenia świadczeń zdrowotnych w innym podmiocie leczniczym.

Ważne
Prezes Rady Ministrów będzie mógł także na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia nałożyć tożsame obowiązki na jednostkę samorządu terytorialnego.

Ustawa precyzuje także, że Minister Zdrowia na podstawie informacji przekazywanych przez Głównego Inspektora Farmaceutycznego ustali w drodze obwieszczenia maksymalne ceny na określone produkty lecznicze, wyroby medyczne i środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, które mogą być wykorzystane w związku z przeciwdziałaniem COVID-19.W tym miejscu należy zaznaczyć, że ustawa nie precyzuje żadnych kryteriów sposobu określenia tych cen przez Ministra Zdrowia. Ustawodawca nie określił także, czy mają to być ceny produktów leczniczych, wyrobów medycznych i środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego obowiązujące w obrocie detalicznym, czy również w obrocie hurtowym.
W przypadku wystąpienia COVID-19 przepisy ustawy obligują także hurtownie farmaceutyczne do zbywania produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych wyłącznie do innych hurtowni farmaceutycznych, aptek, punktów aptecznych oraz zakładów leczniczych podmiotów leczniczych, działających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast producenci lub importerzy wyrobów medycznych lub środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego umieszczonych w powyższym wykazie będą obowiązani do zbywania tych produktów wyłącznie do hurtowni farmaceutycznych.
Przepisy ustawy określają także, że w przypadku zagrożenia zdrowia pacjenta związanego z COVID-19 farmaceuta posiadający prawo wykonywania zawodu będzie mógł wystawić receptę farmaceutyczną.

Ważne
Minister Zdrowia będzie mógł w drodze obwieszczenia ograniczyć ilość produktu leczniczego, wyrobu medycznego lub środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego na jednego pacjenta.