Przedmiotem nowelizacji jest w zasadzie jedna jednostka redakcyjna tekstu prawnego, a mianowicie art. 7 ust. 1 pkt 3 PodLokU. Aktualnie jego brzmienie jest następujące:
Zwalnia się od podatku od nieruchomości:
(….)
3) budynki, budowle i zajęte pod nie grunty na obszarze części lotniczych lotnisk użytku publicznego.
Natomiast według nowelizacji wskazany przepis przyjmie brzmienie następujące:
Zwalnia się od podatku od nieruchomości:
(….)
3) grunty, budynki i budowle na obszarze części lotniczych lotnisk użytku publicznego.
Warto podkreślić, że ww. zwolnienie należy do kategorii zwolnień ustawowych o charakterze przedmiotowym.
Z porównania ww. dwóch wersji tego samego przepisu wydawać by się mogło, że nie ma pomiędzy nimi żadnych różnic. W praktyce jednak, nowe brzmienie omawianej regulacji prawnej wyraźnie eksponuje sformułowanie – grunty, rzecz jasna w kontekście ich zwolnienia z podatku od nieruchomości.
Taka niepozorna zmiana ma jednak bardzo istotne znaczenie praktyczne dla gmin (jako organów podatkowych), bowiem dotychczasowa interpretacja ww. zwolnienia była problematyczna. Chodzi mianowicie o objęcie zwolnieniem właśnie wspomnianych gruntów. Z orzecznictwa sądowego wynikały rozbieżne stanowiska. Przykładowo, w wyroku WSA w Bydgoszczy z 12.3.2018 r. (I SA/Bd 48/18) wskazano, że: zwolnieniu podatkowemu na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 3 PodLokU podlegają wyłącznie budynki, budowle i zajęte pod nie grunty w części lotniczej lotniska użytku publicznego, a zatem pozostałe grunty leżące w części lotniczej oraz obiekty budowlane i nieruchomości znajdujące się poza częścią lotniczą podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.
Tymczasem według założeń ustawodawcy, zwolnieniu powinny podlegać grunty położone na terenie całego obszaru lotniska. Takimi też przesłankami kierowano się w uzasadnieniu projektu ustawy nowelizującej. Jak bowiem wskazano: Zastosowana w wyżej wymienionych przepisach konstrukcja „grunty, budynki i budowle” byłaby zatem zastosowana także w zakresie lotnisk. Bez żadnych wątpliwości zwolniony od podatku od nieruchomości byłby zatem po tej korekcie cały obszar części lotniczych lotnisk użytku publicznego i nie byłoby żadnych podstaw, by uważać, że zwolnieniu podlegać powinny tylko budynki i budowle na tym terenie oraz grunty, na których te budynki stoją.
Dalej wskazano, że właśnie organy podatkowe różnie interpretowały owo zwolnienie. Podano także: Przedmiotem postępowań było na przykład rozstrzygnięcie, czy zwolnieniu podlegają tylko grunty zabudowane budynkami i budowlami, gdyż większość powierzchni lotnisk stanowią tereny niczym niezabudowane. Zdarzało się, że nie uznawano terenów niezabudowanych jako uprawniających do stosowania zwolnienia. Zdaniem wnioskodawców należy ujednoznacznić ten przepis, tak aby zachować w mocy intencję ustawodawcy, który zamierzał przyznać ułatwienia lotniskom publicznym, jako spełniającym funkcje komunikacji dla ogółu społeczeństwa.
W uzasadnieniu projekt podkreślono również, że zmiany będą dotyczyć zarówno dużych lotnik, jak i małych lotnisk, w tym sportowych i szkoleniowych.
Podsumowując, wydaje się, że nowe rozwiązanie legislacyjne jest korzystne zarówno z punktu widzenia gmin (jako organów podatkowych), jak i samych podmiotów władających lotniskami. Wskutek nowelizacji, usunięty zostanie bowiem stan niepewności prawa, co w przypadku zwolnień podatkowych nie powinno mieć miejsca. Zatem, wskazane zmiany w katalogu zwolnień od podatku od nieruchomości należy ocenić jednoznacznie pozytywnie.
