Dodatkowo od 1.1.2016 r. dopuszczono możliwość zapłaty tzw. innym instrumentem płatniczym. Od 1.1.2016 r. obowiązują więc następujące sposoby płatności podatku:
1) wpłata podatku w kasie organu podatkowego;
2) wpłata/przelew podatku na rachunek organu podatkowego w:
a) banku,
b) placówce pocztowej,
c) spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej,
d) biurze usług płatniczych,
e) instytucji płatniczej,
f) instytucji pieniądza elektronicznego;
3) wpłata w kasie podmiotu obsługującego organ podatkowy oraz
4) wpłata do inkasenta.
Instytucje pieniądza elektronicznego stanowią jedną z kategorii dostawców usług płatniczych, zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 4 ustawy z 19.8.2011 r. o usługach płatniczych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 873 ze zm.; dalej: UsłPłU) uprawnioną do wydawania pieniądza elektronicznego i świadczenia wszystkich usług płatniczych, w tym również usługi polecenia przelewu.
Pojęcie instrumentu płatniczego określono w art. 2 pkt 10 UsłPłU. Jest to zindywidualizowane urządzenie lub uzgodniony przez użytkownika i dostawcę zbiór procedur, wykorzystywane przez użytkownika do złożenia zlecenia płatniczego. Instrumentem płatniczym jest karta płatnicza (kredytowa, debetowa oraz obciążeniowa) oraz instrument pieniądza elektronicznego. Instrumentem pieniądza elektronicznego jest urządzenie elektroniczne, na którym przechowuje się pieniądz elektroniczny, w szczególności kartę elektroniczną zasilaną do określonej wartości. Od 1.1.2016 r. w obrocie bezgotówkowym umożliwiono zapłatę podatku za pomocą innego instrumentu płatniczego, niż polecenie przelewu, używając określenia „inny instrument płatniczy”.
