Postanowienia Umowy stanowią doprecyzowanie postępowań w sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko przedsięwzięć oraz dokumentów stanowiących ramy dla ich realizacji, zarówno w przypadku, gdy oddziaływanie pochodzi z terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, jak również z terytorium Republiki Federalnej Niemiec.
Umowa opisuje poszczególne etapy postępowania i precyzuje kwestie organizacyjne usprawniające przeprowadzenie oceny oddziaływania na środowisko związane m.in. z: zakresem stosowania, powiadamianiem, dokumentacją, terminem przekazywania stanowisk, uwag i zastrzeżeń, udziałem społeczeństwa, stanowiskami organów, wymianą informacji, konsultacjami przed wydaniem decyzji oraz przyjęciem planu lub programu, przekazaniem decyzji oraz przyjętego planu lub programu, analizą porealizacyjną oraz monitoringiem, dotrzymywaniem terminów, tłumaczeniami, komunikacją elektroniczną, właściwymi organami oraz rozstrzyganiem spraw spornych.
Wejście w życie Umowy spowoduje wzmocnienie udziału społeczeństwa strony narażonej na oddziaływanie, ponieważ udział ten będzie odbywał się na takich samych prawach, jakie przysługują społeczeństwu państwa pochodzenia oddziaływań.
Zawarte w Umowie rozwiązania mają usprawnić przebieg uregulowanych w niej procedur, co może skutkować przyspieszeniem, a w efekcie skróceniem procesu inwestycyjnego przez wyeliminowanie wątpliwości i niejasności na jak najwcześniejszym etapie.
Nowa regulacja zastępuje obecnie obowiązującą umowę między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o realizacji Konwencji o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym z 25.2.1991 r., podpisaną 11.4.2006 r. w Neuhardenberg (Dz.U. z 2007 r. poz. 1709).
