W kontekście podanej problematyki należy zwrócić uwagę na regulacje SamGminU, gdzie w art. 40 ust. 2 tej ustawy postanowiono, że na podstawie niniejszej ustawy organy gminy mogą wydawać akty prawa miejscowego w zakresie:

1) wewnętrznego ustroju gminy oraz jednostek pomocniczych;

2) organizacji urzędów i instytucji gminnych;

3) zasad zarządu mieniem gminy;

4) zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej.

W orzecznictwie nadzorczym wojewodów akcentuje się, że wszelkie uchwały podejmowane przez radę gminy muszą nie tylko mieć umocowanie w obowiązujących przepisach prawa, ale też zapisy zawarte w uchwałach nie mogą przepisów tych naruszać. Ustawodawca, formułując określoną delegację do wydania aktu wykonawczego, przekazuje upoważnienie do uregulowania wyłącznie kwestii nieobjętych dotąd żadną normą o charakterze powszechnie obowiązującym w celu ukształtowania stanu prawnego uwzględniającego m.in. specyfikę, możliwości i potrzeby środowiska, do którego właściwy akt wykonawczy jest skierowany. Z istoty aktu prawa miejscowego wynika zatem niedopuszczalność takiego działania organu realizującego delegację ustawową, które polega na wykraczaniu poza zakres przekazanego upoważnienia oraz powtarzaniu bądź modyfikacji wiążących go norm o charakterze powszechnie obowiązującym

W kontekście poruszonego zagadnienia warto odnotować stanowisko wyrażone w rozstrzygnięciu nadzorczym Wojewody Śląskiego z 13.5.2022 r. (Nr NPII.4131.1.494.2022); W uchwale rada gminy zawarła m.in. następujące zapisy:

1. 1. Targowisko jest własnością Gminy (….).

2. Targowiskiem zarządza Gmina (…..) z siedzibą w (……………., zwana dalej „zarządzającym”.

3. Nadzór nad prowadzeniem targowiska sprawuje Wójt Gminy (……)

W kontekście ww. zapisów wojewoda wskazał, że powyższe przepisy mają charakter jedynie informacyjny i nie wprowadzają norm o charakterze powszechnie obowiązującym, a to właśnie stanowi istotę aktu prawa miejscowego. Regulacje te nie mieszczą się zatem w upoważnieniu ustawowym zawartym w art. 40 ust. 2 pkt 4 SamGminU. Zdaniem wojewody, treści powyżej wskazanych przepisów regulaminu, nie sposób zaliczyć do „zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej”. Użycie w art. 40 ust. 2 pkt 4 SamGminU pojęcia „zasady i tryb korzystania” sprawia, że organ gminy uprawniony jest wyłącznie do formułowania w stosunku do terenów i urządzeń użyteczności publicznej norm i zasad prawidłowego postępowania oraz ustalania obowiązujących reguł zachowania się, a nie przepisów informacyjnych. Nadto, żaden inny przepis ustawowy nie zawiera upoważnienia do regulowania tej materii w przedmiotowym akcie. W konsekwencji, w ocenie organu nadzoru ww. zapisy regulaminu należy ocenić, jako podjęte z naruszeniem art. 40 ust. 2 pkt 4 SamGminU w zw. z art. 7 Konst.

Podsumowując, stanowisko RIO ma prawne uzasadnienie. Rada gminy powinna przestrzegać zakresu ustawowego umocowania i ujmować w uchwal jedynie kwestie związane ściśle z zasadami i trybem korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Do takich nie należą ani kwestie własnościowe, ani zarządzenia czy nadzoru nad targowiskiem.

Źródło: http://dzienniki.slask.eu.