Punktem wyjścia w analizie podanej problematyki są regulacje zawarte w CzystGmU. W tym zakresie na uwagę zasługują przepisy art. 6r ust. 3 i ust. 3a CzystGmU. 

W pierwszym z przepisów postanowiono, że rada gminy określi, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, szczegółowy sposób i zakres świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, w zamian za uiszczoną przez właściciela nieruchomości opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi, w szczególności częstotliwość odbierania odpadów komunalnych od właściciela nieruchomości i sposób świadczenia usług przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych. Zgodnie z drugim przepisem w uchwale, o której mowa w ust. 3, dopuszcza się ograniczenie ilości zużytych opon, odpadów wielkogabarytowych oraz odpadów budowlanych i rozbiórkowych, stanowiących odpady komunalne, odpadów stanowiących części roślin pochodzących z pielęgnacji terenów zielonych, ogrodów, parków i cmentarzy, odbieranych lub przyjmowanych przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości w zamian za pobraną opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi. 

Na kanwie ww. regulacji prawnych warto odnotować rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Zachodniopomorskiego z 22.11.2021 r. (P-1.4131.349.2021.KD; http://e-dziennik.szczecin.uw.gov.pl).

W motywach rozstrzygnięcia organ nadzoru wskazał m.in., że rada miejska upoważniona była do ograniczenia w uchwale podjętej w oparciu o treść ww. art. 6r ust. 3 CzystGmU ilości przyjmowanych  od mieszkańców  w ramach opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi – odpadów budowlanych i rozbiórkowych, jednak brak było podstaw do wprowadzenia ograniczenia w zakresie częstotliwości, z jaką wskazana ilość odpadów może zostać przez mieszkańca dostarczona.  Dalej podkreślono, że: Postanowienie, że (….) przyjmowane będą nieodpłatnie odpady budowlane i rozbiórkowe dostarczane przez mieszkańców we własnym zakresie dwa razy w roku kalendarzowym uznać należy za wykraczające poza uprawnienie wynikające z art. 6r ust. 3 i 3a CzystGmU. Oznacza ono bowiem, że właściciele nieruchomości pozbawieni są – w ramach uiszczanej przez nich opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi – możliwości przekazania do punktu odpadów budowlanych i rozbiórkowych częściej niż dwa razy do roku.

Warto także dodać, że  uchwała w sprawie określenia szczegółowego sposobu i zakresu świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych stanowi akt prawa miejscowego, wydany z upoważnienia określonego w art. 6r ust. 3 CzystGmU, co oznacza, że organ stanowiący musi ściśle uwzględniać wytyczne zawarte w upoważnieniu. Odstąpienie od tej zasady narusza związek formalny i materialny pomiędzy aktem wykonawczym a ustawą, co stanowi istotne naruszenie prawa.

Podsumowując, rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody jest prawnie uzasadnione. Rada gminy nie może bowiem wprowadzać ograniczeń w zakresie częstotliwości odbierania odpadów budowlanych/rozbiórkowych, a jedynie ograniczenia ilościowe.