Najczęściej popełniane błędy przy rozliczaniu:
- Wielkość powierzchni ustala się zgodnie z przepisami podatkowymi, a nie budowlanymi. Zasadniczym błędem jest bezkrytyczne branie pod uwagę danych wynikających np. z pozwolenia na budowę lub z projektu budowlanego. Norma budowlana ustalona jest w stanie surowym, tj. bez uwzględnienia grubości tynków i okładzin. Dla celów podatkowych istnieje obowiązek mierzenia powierzchni po wewnętrznej długości ścian, a więc z uwzględnieniem tynków i okładzin kamiennych.
- Wiele wątpliwości przysparza kwestia naliczania podatku od pięter technicznych występujących w budynkach biurowych oraz produkcyjnych. Przestrzenie takie nie zawsze powinny być uznawane za kondygnacje i tym samym być zgłaszane do opodatkowania. Zależy to m.in. od ich lokalizacji, konstrukcji oraz wymiarów.
- Opodatkowanie obiektów takich jak stacje transformatorowe oraz wszelkiego typu obiekty wypełnione w całości lub w przeważającej części infrastrukturą techniczną, np. stacje przekaźnikowe, stacje redukcyjne gazu itp. Podatek powinien być opłacany jak od budynku, a nie jak od budowli.
- Powierzchnia gruntu, jaką należy zgłosić w deklaracji podatkowej, musi być spójna z danymi widniejącymi w ewidencji gruntów i budynków prowadzonej przez odpowiednie starostwo powiatowe. Właściciel gruntu nie jest bezpośrednio zawiadamiany o zmianach w ewidencji gruntów i budynków dokonywanych z urzędu. Informacje o takich zmianach są umieszczane jedynie na odpowiednich stronach internetowych, w prasie i fizycznie na tablicy informacyjnej w starostwie.