Projekt ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych określa grupy zawodowe pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w ramach stosunku pracy w podmiotach leczniczych, w oparciu o kryterium poziomu wykształcenia wymaganego od danego pracownika oraz posiadanej przez niego specjalizacji. Projekt ustawy zawiera podział pracowników medycznych zatrudnionych w podmiotach leczniczych na 10 grup zawodowych, w zależności od wykształcenia i specjalizacji.
W projekcie przewidziano przepisy o charakterze ochronnym, gwarantujące pracownikom wykonującym zawody medyczne ochronę wynagrodzenia zasadniczego, które po upływie okresu przejściowego będzie odpowiadało co najmniej iloczynowi kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym ustalenie i współczynnika pracy określonego w załączniku do ustawy.
Najniższe wynagrodzenie zasadnicze brutto będzie stanowiło iloczyn kwoty bazowej i współczynnika określonego w załączniku do ustawy.
Minimalne wynagrodzenie ma wynosić:
1) lekarzy specjalistów – niecałe 6,4 tys. zł,
2) lekarzy z pierwszym stopniem specjalizacji – niecałe 5,9 tys. zł,
3) lekarza bez specjalizacji – ok. 5,3 tys. zł,
4) stażysty – prawie 3,7 tys. zł.
Wynagrodzenie pielęgniarki wyniesie:
1) z tytułem magistra i ze specjalizacją – co najmniej 5,3 tys. zł,
2) bez tytułu magistra, ale ze specjalizacją – 3,7 tys. zł,
3) bez specjalizacji – 3,2 tys. zł.
W okresie przejściowym, do 31.12.2021 r., podmioty lecznicze mają corocznie ustalać ze związkami zawodowymi wysokość wzrostu wynagrodzeń, biorąc pod uwagę sytuację i możliwości finansowe placówki oraz w sposób, który zapewnia proporcjonalny dla każdej grupy zawodowej średni wzrost wynagrodzeń.