Z treści ww. projektu wynikają kluczowe zapisy – w art. 1 i art. 2 o treści, odpowiednio:
Wojewoda może zezwolić na funkcjonowanie w jednym budynku jednostki organizacyjnej pomocy społecznej zapewniającej całodobowe usługi oraz placówki opiekuńczo-wychowawczej, uwzględniając specyfikę i zadania tych placówek oraz potrzeby środowiska lokalnego;
Wojewoda może zezwolić na funkcjonowanie na jednej nieruchomości gruntowej lub w jednym budynku placówki opiekuńczo-wychowawczej oraz jednostki, o której mowa w ust. 2a pkt 1 i 2, uwzględniając specyfikę i zadania tych placówek oraz potrzeby środowiska lokalnego.
Warto w tym miejscu dodać, że np. zadania pomocy społecznej są wykonywane przez gminy. Zadania te zasadniczo są finansowane ze środków własnych, jednakże są wspomagane środkami dotacji celowych z budżetu państwa.
Z pozoru omawiane zmiany wydają się być nieistotne z punktu widzenia wydatków samorządów. Jednak jest tak tylko z pozoru, na co zresztą zwrócono uwagę na uzasadnieniu projektu. Otóż, w aktualnym stanie prawnym łączenie organizacyjne (w jednym budynku) ww. form opieki nie jest możliwe. Stąd m.in. projektowany zapis, która ma dać możliwość udzielenia wojewodzie zgody na takie praktyki. W praktyce jednak, jak podano w uzasadnieniu projektu, nadal funkcjonują placówki, które nie spełniają wspomnianych wyżej ograniczeń organizacyjnych. Wskazano zaś, że wyegzekwowanie istniejących obecnie regulacji prawnych wiązałoby się z koniecznością likwidacji niektórych placówek lub poniesienia dużych nakładów finansowych, niezbędnych do ich przeniesienia do nowej lokalizacji. Jak podano, takie działanie byłoby zarówno nieracjonalne z ekonomicznego punktu widzenia, jaki całkowicie niezrozumiałe społecznie.
Z powyższego wynika więc, że zmiany przewidziane w projekcie mogą bezpośrednio wpłynąć na wydatki budżetowe m.in. gmin, bowiem przepisy te umożliwią zalegalizowanie funkcjonowania ww. placówek umiejscowionych w jednym budynku względnie na jednej nieruchomości. Finalnie więc chodzi o oszczędności w wydatkach budżetowych, w tym gmin. Warunkiem koniecznym będzie w tych przypadkach uzyskanie zezwolenia właściwego miejscowo wojewody.
Podsumowując należy wskazać, że projektowane regulacje mogą wspomóc w wymiarze ekonomicznym wydatki m.in. budżetów gmin. Wspólne prowadzenie na terenie jednego budynku, czy nieruchomości różnych instytucji, może przyczynić się z pewnością do ograniczenia kosztów i nakładów, choćby na odrębne lokale.
Mając na uwadze ww. założenia, wskazane zapisy należy ocenić pozytywnie, skoro finalnie ukierunkowane są z jednej strony na czynnik ekonomiczny dla budżetu samorządowego, a z drugiej strony uwzględniają także czynnik społeczny, międzyludzki. Tego rodzaju rozwiązania legislacyjne są szczególnie pożądane, w trudnym okresie epidemii, gdy samorządy utraciły wiele dochodów.
